Chanelle-nieuws

Ja, we brachten dus gisteren Chanelle mee naar huis. Liesbeth scheen te begrijpen dat dit hààr hond is.
In de auto tijdens de toch wel lange rit van Wommelgem naar Ronse was Chanelle heel rustig.

Thuis hebben we haar aan de leiband mee naar binnen genomen. We wisten immers nog niet hoe haar eactie op onze beide andere honden en op onze poezen zou zijn.
En inderdaad was er eerst wel enig wantrouwen tussen de dieren onderling. Chanelle heeft de eerste paar uur voortdurend gegromd (een diepe grom, dat belooft voor haar blafgeluid!) naar de poezen. Met Max en Bonzaï, de hondjes, ging het wel iets beter.

Twee uur later hebben we de leiband losgemaakt en gewoon goed in de buurt gebleven. En wonderwel is er niks mis gelopen. Ook deze nacht geen ruzies tussen de dieren onderling. Elk zocht zijn of haar eigen plaatsje op in de living en ‘t bleef rustig.

Deze voormiddag bleef Chanelle bij Liesbeth in de kamer. Tot grote vreugde van Liesbeth, maar wel veroorzakend dat Liesbeth niks anders wil doen dan haar hond bij zich lokken en doen zitten en strelen en dan weer doen opstaan. Om meteen daarna weer ‘t hele liedje te herhalen. Dat zal natuurlijk na een paar dagen wel anders worden. Tenminste, dat zou moeten!

Deze namiddag houd ik Chanelle een poosje in de living. Zo komt Liesbeth aan iets anders toe dan “hond spelen”.
Maar al bij al is ‘t dus tot dusver erg meegevallen. En Rescue Dogs mag gerust zijn! Chanelle krijgt hier een goed thuis!