Kloosters kijken.

Zondag was Open Monumentendag.
Samen met Marleen Schoenmaekers, één van de vroegere student-assistenten van Liesbeth, gingen we een kijkje nemen.
Nu is Open Monumentendag nooit een voorbeeld van toegankelijkheid, maar toch waagden we onze kans om twee Ronsische kloosters te bezoeken.

Liesbeth in de Effetatuin Eerst bij “de Broeders” waar we via de grote poort een kijkje namen in de tuin.
Om daarna ook de kapel te kunnen bezichtigen moesten we wel met vereende krachten de rolstoel enkel treetjes op dragen. Toch de moeite waard, want Liesbethje leek gefascineerd door de lichtinval en de smalle hoge ramen. Haar blik was voortdurend op het plafond van de kapel gericht.

Daarna gingen we kijken bij de Zusters aan de overkant. Voor hen was het een extra-druk weekend, want zaterdag openden ze ook al hun Wit-Gele-Kruis-kantoor in onze eigen straat.
Open Monumentendag Ook bij hen weer wat gesukkel met de rolstoel, tot het zo moeilijk werd dat we Liesbeth er gewoon uit namen en tussen twee van ons in stappen om de tuin door te lopen. Een lieve zuster suggereerde ons om zeker met haar naar de visjes te gaan kijken, maar natuurlijk is het voor Liesbeth onmogelijk met haar minieme visuele mogelijkheden om de goudvissen te zien in de vijver.

Samen met Marleen hebben we nog even iets gedronken op een terrasje vlakbij het station alvorens we weer afscheid namen (Hopelijk duurt het deze keer inderdaad geen twee jaar voor we je terug zien, Marleen!) om dan thuis met het hele gezin te eten.

Eén antwoord op “Kloosters kijken.”

  1. nee hoor, deze keer geen twee jaar meer… tegen dan zal L er waarschijnlijk al helemaal anders uitzien en t zou ook ni cool zijn als zij mij nu wel herkent maar andersom niet he 🙂

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.