Ja, inderdaad!
Reeds vijfduizend unieke bezoekers hebben deze website bezocht sinds haar ontstaan eind februari.
Toen Liesbethje begin 2006 een persoonlijk assistente kreeg (PAB), liep ik eerst een beetje verloren. Al de tijd sinds haar geboorte tot de PAB-start ging immers naar Liesbeth. Naar haar verzorging, haar therapie, haar ontwikkelingsstimulatie,…
Hobby’s was ik vergeten, vriendenkring was sterk gekrompen want weinig mensen blijken er tegen te kunnen om zo’n kindje regelmatig te zien.
Ik wist eerst geen raad met de vrijgekomen tijd, 
was immers gewoon om lange drukke dagen te hebben.
En toen maakte mijn oudste zoon, Jonathan, deze website. Een manier om onze ervaringen met Liesbeth te delen met andere mensen.
Soms mensen die zelf een handicap hebben, soms mensen die iemand in hun gezin of hun intieme kring hebben die gehandicapt is. Of gewoon mensen die haast toevallig de website leerden kennen en sindsdien regelmatig eens komen “kijken” hoe het met Liesbeth gaat.
Af en toe word ik nu als spreker gevraagd, als ervaringsdeskundige, om aan een groep mensen in opleiding of een groep gehandicapten iets te vertellen over ons leven met Liesbeth. Over inclusie, over PAB, over verwerking, enz.
In september ben ik ook gestart als EEP-verantwoordelijke voor deze regio. Via EEP worden samenkomsten georganiseerd voor groepjes gehandicapten en/of hun familie waarin de verwerking aan bod komt, de mogelijkheden, de eventuele PAB-aanvraag, enz. Gezamelijk wordt er dan een EEP-dossier opgemaakt dat nuttig blijkt bij aanvraag van materialen, van assistentie, enz. Maar vooral zijn deze groepen ook heilzaam door hun gedeelde problematiek, hun gezamenlijk gezochte oplossingen voor de huidige moeilijkheden maar ook voor de toekomst. Want immers, elke ouder van een gehandicapt kind of volwassene maakt zich zorgen over “later”.
Vandaag, aan de vooravond van kerstmis 2006, wensen we àlle lezers maar in het bijzonder de lezers met een rugzakje (met één of meer handicaps er in) heel gezellige feestdagen toe en een hoopvol 2007!
