De juiste assistent vinden is niet altijd eenvoudig. In januari zijn we gestart met een nieuwe fulltime assistente die het jammer genoeg in maart alweer opgaf, en zelfs niet bereid was haar opzegtermijn uit te doen. De reden: ander werk gevonden. Zelf zou ik me als werkgever wel vragen stellen bij zo’n aanwerving, want wie zegt dat dit over een paar maanden niet opnieuw gebeurt.
Maar er is toch wel enige bescherming voor de werkgever voorzien in de wetgeving, namelijk de verbrekingsvergoeding. Een werknemer die weigert om de opzegtermijn uit te doen is dan verplicht om een bepaalde som te betalen die als compensatie geldt.
In het geval van een PAB-budget is die compensatie wel nodig, want je moet door het plotse wegblijven van je assistent opeens heel wat uren invullen op een andere manier die dan vaak duurder uitkomt en dus weer een hap uit je toch al krappe budget neemt. En daarnaast moet je opeens weer op zoek naar een andere assistent.
Gelukkig bestaat er een website die je daarbij kan helpen.
En natuurlijk kan je als budgethouder ook terecht op de vdab-site.
Je krijgt dan een paswoord waardoor je toegang krijgt tot het hele aanbod van werkzoekenden. Door een paar zoektermen te gebruiken kan je dan selecteren en deze mensen uitnodigen om te solliciteren. Wat niet altijd gebeurt hoor! Van de twintig werkzoekenden die wij een aanbod stuurden om te solliciteren kwam er één enkele reactie! Is de angst om te werken met een kind als Liesbeth echt zo groot?
Ondertussen zijn de assistentie-gaten ondertussen alweer een beetje gevuld. Angelique werkt nu deeltijds met Liesbeth maar omdat zij zelf nog les volgt op maandagen hebben we via Randstad iemand anders moeten zoeken om die dagen op te vullen. Voor de resterende uren zoeken we op een creatieve manier naar oplossingen.
Zo vallen onze pubers regelmatig in (tegen een vrijwilligersvergoeding die echter niet uit het PAB-budget mag betaald worden aangezien ze nog geen 18 zijn) en komt er af en toe ook een PWA-ster (Nancy) als kinderoppas voor Liesbeth. PWA is nu niet direct het circuit waarvan je denkt dat het je de juiste assistent zou kunnen leveren. En toch! Het klikt wel tussen Liesbeth en Nancy en we zorgen ervoor dat Nancy hier tijdens haar uren een “opleiding” krijgt zodat ze leert wat assistentie inhoudt en hoe ze met Liesbeth kan communiceren in SMOG. Wie weet is dat de start voor een lange samenwerking. Misschien gaat ze zelfs mee als vrijwilliger op vakantie.
Toen we begin 2006 eindelijk konden starten met PAB beseften we nog niet echt wat ons te wachten zou staan.
Een heleboel positieve dingen natuurlijk, maar ook, en dat hadden we toen absoluut niet door, heel wat cijferwerk om min of meer rond te komen met een krap budget en heel veel uren denk- en rekenwerk om de roosters zo op te stellen dat je met dat budget zoveel mogelijk uren assistentie kan voorzien. Want bij een kind als Liesbeth dat eigenlijk voortdurend hulp en toezicht nodig heeft is het niet eenvoudig om het budget zo te beheren dat ze er maximaal nut uit haalt. Dat lukt ons uiteindelijk wel, maar enkel omdat we daar heel wat tijd en moeite insteken.
En toch blijven we zeggen aan andere personen met een ernstige handicap: doe zo snel mogelijk je aanvraag voor PAB. Want dit budget heeft voor ons mogelijk gemaakt Liesbeth verder te laten opgroeien in ons gezin en haar zo intensief te blijven stimuleren dat ze op haar eigen manier een heel stuk zelfredzamer kan worden.
Dag Chantal,
jullie doen het perfect voor Liesbeth! Hebben wij zelf kunnen zien toen we bij jullie op bezoek kwamen. Daarna hebben wij de volgende dag PAB aangevraagd voor ons Julie… HOpelijks kunnen we vlug starten met PAB…
Groetjes en tot ziens hé!