Liesbeth is de laatste paar maanden gefascineerd door onze poedel, Max. Eigenlijk is dat begonnen toen hij de laatste keer bij de hondenkapper is geweest. Het gebaar voor “hondje” is nu één van haar meest gebruikte gebaren. Ze maakt er duidelijk mee aan Max zelf dat ze wil dat hij dichter bij haar komt, aan ons dat ze met Max wil spelen.
Haar fixatie op Max is soms echt heel vervelend. We kunnen van de hond niet verwachten dat hij constant in haar buurt blijft. En als Liesbeth aan tafel zit en de hond verwijdert zich van haar rolstoel maakt ze zo’n misbaar dat er van eten niet veel meer in huis komt. Daarom eet ze nu vaak met haar assistent in haar eigen kamer, om pas daarna naar de eetkeuken te komen. Zo zijn we gerust dat ze voldoende voedsel binnen heeft.
“Hondje” is maar één van de vaak gebruikte gebaren van Liesbeth. Ze maakt bijvoorbeeld ook goed duidelijk dat ze wil vertrekken naar school, dat ze de vriend is van moeke, dat ze wil eten of drinken of gewoon nog meer wil.
Met een gebaar herinnert ze ons er ook aan dat het tijd is voor haar medicatie, of vraagt ze om te plassen of te gaan slapen. Als ze klaar is met eten rijdt ze met haar rolstoel tot bij mij en vraagt toestemming om op de computer te spelen, en wonderwel wacht ze ook tot ik haar gebaar dat het OK is voor ze de living doorkruist richting pc.
Ze combineert nu ook twee tot drie gebaren, waardoor ze zinnetjes maakt zoals Liesbeth is de vriend van ‘t hondje.
En grappig wordt het als ze bewust dingen vraagt waarvan ze heel goed weet dat het niet kan, zoals bijvoorbeeld yoghurt als het daar helemaal niet de juiste tijd voor is. Ze wil daarmee duidelijk uitlokken dat je met haar in gebarencommunicatie moet gaan en blijft dan met plezier doorgaan om jou zo er toe aan te zetten met haar te blijven “praten”.
Ze heeft ook zelf een manier bedacht om te “roepen” in gebarentaal. Ze herhaalt dan hetzelfde gebaar tot vijfmaal toe heel snel na elkaar waardoor ze er eigenlijk een groot uitroepteken achter plaatst.
Haar gebaren zijn voor haar een goede manier om duidelijk te maken wat ze wil doen en meteen ook een hulpmiddel om een nieuwe vaardigheid of een nieuw “woord” (bijvoorbeeld in de thematische lessen op school) aan te leren.
Dit soort eenvoudige gebaren, ontleend uit de Vlaamse gebarentaal) is zeer bruikbaar voor dove kinderen, zoals Liesbeth. Het is verwant aan SMOG, dat op de eerste plaats bedoeld is als spraakondersteuning voor kinderen met een mentale handicap. En meteen ook heel bruikbaar voor kinderen die in meerdere talen tegelijk worden opgevoed, waardoor ze veel sneller de link tussen hetzelfde woord in verschillende talen zullen leggen.
Het materiaal (de cursus op dvd) kan besteld worden via m.devinck.tb@slp-gent.be en kost 7 euro (+ verzendingskosten).