Blog over mijn dochter met meervoudige beperking
Met nog meer interesse dan anders volgen wij het oorlogsnieuws uit Oost-Congo. Eén van de trouwe weekend-assistenten van Liesbethje zit daar sinds eind september, doet stage in de streek van Bukavu. Op dit ogenblik is de situatie daar zo onveilig dat ze moeten vluchten naar Oeganda, waar ze zullen wachten tot er weer wat rust is in Bukavu.
En wie haar wil steunen in haar werk met de kinderen daar in Bukavu kan een bijdrage storten op haar rekening 737-0013369-26
We hebben professor Geert Van Hove ooit horen zeggen dat ouders van kinderen met een handicap “altijd onderweg zijn”, iets waar we deze voorbije week aan terugdachten.
Altijd onderweg omdat je met deze kinderen niet zomaar in een dichtbijzijnde school terecht kan.
Altijd onderweg omdat er telkens wel iets nieuws is waar je aandacht aan moet geven, soms heeft dat met de gezondheid of de handicap van je kind zelf te maken, maar vaak ook met de omgeving.
Inclusie blijft immers een moeilijk begrip.
Dat merken we ook in de school van Liesbeth. Een school die Bijzonder Onderwijs aanbiedt, maar gezien de sterk meervoudige handicap van Liesbeth toch weinig ervaring heeft met de verschillende noden van Liesbeth.
De school biedt eigenlijk bijzonder onderwijs type 1, 2 en 4 aan.
Maar voor Liesbethje zouden we naast 2 en 4 ook nog 6 en 7 moeten hebben. Of een school, een directie, een klas en juffen die bereid zijn die aanpassingen (aan visus en gehoor) ook aan te bieden. Dat gaat dan soms over kleine dingen, zoals het juiste materiaal aanbieden om een kleuroefening te doen. De omtrek van de tekening door dikke zwarte lijnen accentueren en sterk kleurend materiaal geven (wasco’s, stiften, verf) in plaats van kleurpotloden waarvan de kleurafgifte onzichtbaar blijft voor een slechtziend kind. Of beseffen dat Liesbeth doof is en dat een mondeling gegeven aanwijzing geen enkele invloed heeft, dat elke communicatie moet verlopen door een gebaar, een gezichtsuitdrukking, een picto desnoods.
Om beter aan de noden van Liesbeth te kunnen voldoen, verhuist ze na de herfstvakantie naar een ander klasje. Een klasje met nog minder leerlingen en een juf met heel wat ervaring.
Zoals velen onder jullie denk ik nog vaak terug aan JanJan Sabbe.
Vooral op de dagen dat het “allemaal niet lijkt te lukken”. Wat zou ik hem graag op zo’n moment nog eens om raad kunnen vragen! 
Vandaag kreeg ik een e-mail van Teresa, zijn vrouw. Een aanbod om een film (of eigenlijk: twee films) te bestellen over JanJan.
Iets waar ik meteen op ben ingegaan!
Een rare week was dit.
Eén van de pleegzussen is de deur uit sinds deze week en dezelfde dag kregen we bericht dat een tante plots was overleden.
Dat alles zorgde voor extra stress en drukte.
En toch waren er tussendoor best leuke momenten.
Zoals toen Liesbeth met een vork pasta aan haar papa voerde, en hem bij elke hap beloonde met een opgestoken duim!
Of zien hoe blij Liesbeth is met de fiets die ze sinds woensdag in bruikleen heeft van HMC, een firma voor hulpmiddelen.
Ze mag die nu een week uitproberen en als we dan weten wat er eigenlijk nog moet aangepast worden aan die modelfiets kunnen ze ons helpen om een aanvraag te doen bij het Riziv. Zo merkten we bijvoorbeeld al dat er zeker nog een extra gordel nodig is om haar romp-oprichting te verbeteren.
Maar ‘t fietsen zelf lukt al een beetje, met assistent Annelies als coach kan ze in het rustige straatje aan de overkant goed oefenen.
Met assistente Bouchra heeft ze ook een nieuwe manier ontdekt om tv te kijken. Ze zit daarvoor op de keukentafel met haar voetjes gesteund op de zitbank. Als ze haar romp dan mooi opricht zit ze op precies de goede afstand om tv te kijken. Ze moet immers bijna vlakbij het scherm zitten om dat visueel haalbaar te maken.
Met haar Kay-walk loopt ze nu ook dagelijks het huis door. Steeds meer zelfvertrouwen krijgt ze! Soms vergeet ze zich vast te houden omdat ze ons iets wil vertellen met een twee-handen-gebaar. Dat loopt weleens verkeerd af natuurlijk!
Dat het niet zo evident is om voor Liesbethje een hulphond te krijgen, daar hebben we het op deze site al eerder over gehad.
Voor sommige opleidingscentra is de meervoudige handicap van Liesbeth een té groot probleem. Omdat ze naast haar motorische en visuele handicap ook volledig doof is, is het dus nodig de hulphond te leren om bepaalde gebaren te begrijpen.
Vandaag kregen we toch het bezoek van Chantal en Gerrit van de organisatie Hart tegen hart. Deze mensen deden in elk geval de moeite om eens kennis te komen maken met Liesbeth. Ze zullen ons over enige tijd laten weten of ze denken dat Liesbeth in aanmerking kan komen.
Ze brachten, op mijn vraag, een bijna afgestudeerde hulphond mee. Zo konden ze meteen zien dat Liesbeth heel erg gek is op die zachte levende knuffelbeesten.
Als een hulphond Liesbeth zou kunnen helpen om deuren te openen en om iets op te rapen wat ze per ongeluk laat vallen, zou dat mooi meegenomen zijn. Maar ons belangrijkste doel is om Liesbethje een eigen “vriend” te geven. Een hond die bereid is bij haar te blijven liggen als ze op haar tapijt speelt, die ‘t oke vindt als ze een spelletje wil spelen door een bal of een andere stukje speelgoed weg te gooien en door te hond te laten terugbrengen.
We zijn blij dat Hart tegen hart minstens in overweging wil nemen om Liesbeth daarmee te helpen!
Vandaar dat we jullie ook oproepen om deze organistatie te steunen. Via deze link vind je alle informatie.
Bezoek ook eens hun website !
De herfst lijkt inderdaad alweer in ‘t land.
Nu ja, officieel is hij dan ook al vorige week begonnen. Maar de warme nazomer waar we op gehoopt hadden, die schijnt aan onze neus voorbij te gaan.
Ook in de klas van Liesbeth worden de gebruikelijke thema’s weer besproken. Zo leren ze deze week over fruit. En binnenkort, als de blaadjes aan de bomen nog wat meer verkleurd zijn, komt er vast ook het thema herfst aan.
Vandaar dat ik maar weer eens iets nieuws probeer. Deze keer een verhaaltje gemaakt in Powerpoint over een boom en hoe die verandert in de loop van de seizoenen. Of ze ‘t leuk vindt weet ik nog niet echt. Dat proberen we morgen uit!
Als jullie zelf ook eens willen kijken, kan dat. Je kan het immers downloaden door naar de afdeling Powerpoints van deze site te gaan. Daar vind je dan een gebruiksaanwijzing voor het downloaden en helemaal aan ‘t eind van de lange lijst Powerpoints het verhaaltje Mijn boom.
En over Liesbeth zelf alleen maar goed nieuws!
Ze oogst succes met haar korte coupe, krijgt er heel wat complimentjes voor. En de krabsporen in haar gezichtje zijn mooi genezen en voorlopig geen nieuwe! Of, zoals papa zou zeggen: Let’s keep our fingers crossed!