Nu Cristiano uit het ziekenhuis is ontslagen om thuis verder te herstellen van zijn zware letsels, valt ons leven stilaan weer een beetje in de gewone plooi. We klimmen als het ware weer uit het dal omhoog!
Natuurlijk blijft er nog een hele weg te gaan, een weg van administratie voor mutualiteit en verzekering, van procederen voor de juiste schadeloosstellingen en vooral van aansterken en geheugentraining voor Cristiano.
Tijdens deze moeilijke dagen maakte onze pleegdochter ook de keuze om het huis uit te gaan en haar weg verder alleen te vinden. Op haar leeftijd moet dat wel lukken, dus hopen we voor haar het beste.
In perioden als deze is nog eens gebleken dat de steun van vrienden erg belangrijk is. En daar hadden we absoluut geen klagen over!
Ondertussen werken we hier een paar weken met studentencontracten om in de assistentie van Liesbeth te voorzien. En dat loopt eigenlijk schitterend! Zowel met Kitty die we al kenden van tijdens onze voorjaarsvakantie in Nederland, als met Naomi, een leerlinge van de meter van Liesbeth uit het KTA Oudenaarde, voelt Liesbeth zich erg op haar gemak.
Natuurlijk kijken we ook wel uit naar een nieuwe vaste assistente voor vanaf half augustus, maar dat is niet zo eenvoudig. Veel werklozen, weinig werkzoekenden!
Regelmatig gaat Liesbeth nu naar het speelplein met haar assistente. Bij de Pagadders kan ze zonder veel problemen deelnemen aan een aantal activiteiten in haar eigen leeftijdsgroep. Natuurlijk wordt ze daarbij geholpen door haar assistente.
Voor Liesbeth is het erg leuk omdat ze nu eenmaal het liefst tussen andere kinderen vertoeft. En volgens de assistente vinden ook de kinderen van haar groep het erg fijn om met Liesbeth om te gaan.
Dit is tegelijk een manier om toch iets van onze inclusie-ideeën in de praktijk om te zetten.
Liesbeth gaat op het speelplein om met gewone leeftijdsgenoten, zonder handicap. Dat werkt voor haar erg stimulerend en tegelijk leert het aan deze gewone kinderen ook hoe je met iemand met een handicap toch een fijn contact kan maken.
Langs de beide kanten dus een les in inclusie!
Ik hoop dat Christiano volledig hersteld is tegen het begin van het schooljaar. Als ik me niet vergis kwam hij ons aanmoedigen op de markt bij de N-VA- verkiezingscampagne. Doe hem zeker de groeten en hem een spoedig herstel toewensen zodat hij nog wat van het verlof kan genieten.
Zijn heel blij te horen dat Cristiano terug thuis is. Natuurlijk zal het veel werk vragen van de familie om hem er zo goed mogelijk weer bovenop te krijgen maar die kans krijgt hij gelukkig wel.
Veel groetjes en veel moed gewenst,
Jean en Yvette