Sinds onze week in Frankrijk vorig jaar eind juni zijn we eigenlijk praktisch nergens meer naartoe geweest omwille van het gevaar van een covid-besmetting.
Voor de paasvakantie vorig jaar hadden we een midweek in Beringen geboekt. Door de toen geldende coronaregels werd die mini-vakantie uitgesteld naar de paasvakantie van 2021.
Nu we allemaal al wat meer weten over het corona-virus en er meer duidelijkheid is over hoe je jezelf kan beschermen besloten we deze keer toch te gaan. Met 8 personen, maar wel gewoon uit onze eigen bubbel. Ook de twee assistenten die meegingen om de zorg voor Liesbeth op te nemen zijn mensen uit de vaste assistentiekern.
We huren regelmatig een vakantiewoning en ’t is altijd een beetje afwachten hoe doenbaar die uiteindelijk blijkt te zijn voor ons gezin en vooral voor Liesbeth in rolstoel. Deze keer was dat echt een meevaller!
Cocon Carbon bleek echt voldoende aangepast te zijn aan de noden van onze dochter. Op het gelijkvloers een toilet, een extra badkamer én een héél ruime slaapkamer met twee dubbele bedden. Liesbeth kon dus perfect slapen in dezelfde kamer als wij. Ze profiteerde wel van de twéé bedden door telkens te kiezen in welk bed ze ging liggen en met wie van ons, papa of mama. Zelfs een nachtelijke verhuis zat er regelmatig in!
We kwamen maandagnamiddag aan in Beringen, installeerden ons en gingen op ontdekkingstocht in het huis en de tuin. Boven nog 4 slaapkamers en een heel grote badkamer. Beneden een ruime living met open keuken en een wasruimte, wasmachine en een droger die het na twee dagen vertikte om te werken, dus hingen we de was dan maar aan een droogrek. En verder was er een tuin die groot genoeg was om in te spelen en waar ook onze twee hondjes, Zara en Brexit, van genoten.
burst 
Vlak na onze aankomst in Cocon Carbon was het beginnen sneeuwen en dat bleef het doen tot dinsdagavond. Best gezellig om vanuit een warme woonruimte door de grote ramen te zien hoe de tuin wit wordt. En dat in april!
De ruime tafel in de living werd niet alleen gebruikt voor gezellige maaltijden, maar eveneens voor de vele spelletjes Tishu die we samen speelden.
Woensdag bleef het droog, maar wel koud. Maar met een warme jas aan werd het toch een geslaagde uitstap naar de vroegere Olmense Zoo, nu Pakawi.
’t Is niet altijd heel makkelijk om aan Liesbeth, met gebaren, uit te leggen in welke richting ze precies moet kijken om één van de dieren te zien, maar sommige dieren kwamen vanzelf wel héél dichtbij en daar genoot ze duidelijk van!
Donderdag gingen we naar Bokrijk. Andrew deed daar een wandeling in het park met al die oude huisjes. Binnengaan in de huisjes kon niet wegens corona. De kinderen, assistenten en ikzelf kozen voor mini-golf. Zoals gewoonlijk verloor ik, maar ’t belangrijkste was dat we wel enkele uren gezellig buiten samen konden spelen.
In de vooravond beklommen de jongens nog de avonturenberg, een terril, overblijfsel van het mijn-verleden in Beringen.
Vrijdag met z’n allen alles opgeruimd en richting Ronse vertrokken. toch wel benieuwd hoe onze zithoek er ging uitzien want tijdens de dagen in Beringen kregen muren en plafond van de zithoek een nieuw kleurtje met de hulp van Elise.
Al bij al een geslaagde midweek in Cocon Carbon. Nu genieten van de veel lichter geworden zithoek thuis!
Eèn en al positivisme , super !!! Love it 🙂