Onweerswolken, letterlijk en figuurlijk.
Letterlijk omdat we na het mooie weer tijdens de maanden mei en het eerste deel van juni nu opeens elke dag wel regen krijgen. En op sommige plaatsen echt wel té veel. Regelmatig is er een echt onweer en hoewel ik weet dat de kans op een blikseminslag eigenlijk niet zo groot is in een dichtbebouwde kom, blijf ik dat griezelig vinden. Een gevolg van de panische angst voor onweer die mijn eigen moeder had. Ik herinner me hoe ze dat probeerde te verstoppen voor ons toen we kinderen waren. Maar hoe ze ook haar best deed, ik draag dat nog altijd mee!
En de figuurlijke onweerswolken… De ergste corona-perikelen liggen achter ons, dachten we.
Tweede vaccinatie
De vaccinatiecampagne gaat goed vooruit. In ons gezin zijn alleen de twee jongste nog niet gevaccineerd, maar dat zou in de loop van de komende weken toch ook in orde moeten komen. Maar tegelijk rukt het gevaar van de covid-varianten op. Dàt, in samenspel met de (te) grote versoepelingen in de regels die de overheid hanteert, de vele mensen die om welke reden dan ook een vaccin weigeren en de gulzigheid waarmee té veel mensen opeens hun “herwonnen vrijheid” vieren lijken ons alweer richting de volgende corona-golf te leiden. Een mens zou van minder ongerust worden!
Wij, in ons gezin, blijven immers erg voorzichtig in onze contacten. Eten doen we zoveel mogelijk op het terras. Binnenshuis wordt er nog steeds duchtig verlucht. Daarnaast staan er meerdere luchtzuiveringstoestellen te draaien. Buitenshuis dragen we mondmaskers als we mensen ontmoeten (op straat of in een winkel) op minder dan anderhalve meter. Voor de Rode Duivels supporterden we achter ons eigen tv-scherm en niet tussen een hoop fans. Ergens iets eten of drinken doen we alleen als ’t op een terras kan. Een uitstap doen we alleen met onze vaste bubbel.
Maar “verzuren” doen we niet! We geven niet toe aan de algemene trend om depressief te worden door voorzichtig om te gaan met corona. We genieten van de kleine dingen die wél kunnen. Van de bloemen op het terras hier thuis, van extra lekker koken om onszelf te verwennen of een take-away maaltijd die we hier met z’n allen eten, van een zondagnamiddag tichu spelen, van een bezoekje van vrienden in ons stadstuintje, van wat zonnige uurtjes als de kinderen de jacuzzi in kunnen,…
Maar dan slaan we de krant open of zetten de tv aan en zien we hoe zoveel jongeren zich onbesuisd in ’t nachtleven storten. Hoe ze, wetend dat ze positief getest zijn op covid, in een vliegtuig stappen om terug te keren van hun fuif-vakanties en onderweg nog wat andere mensen te besmetten. Of we lezen hoe in een woonzorgcentrum in Nijvel twaalf bewoners overlijden door covid terwijl ze allemaal gevaccineerd waren maar toch besmet werden door hun verzorgend personeel waarvan er velen bij de vaccin-weigeraars horen.
De vaccinatie beschermt je immers nooit volledig. Ziek worden kan je nog. De meeste mensen zullen na een vaccinatie nooit meer zo ziek worden dat ze gehospitaliseerd moeten worden of, erger, er aan sterven, maar voor fragiele mensen blijft dit levensgevaarlijk. Zo ook voor Liesbeth die door koorts zware epilepsie-aanvallen doet. Dàt gevaar kan alleen maar ingedijkt worden als véél meer mensen voor een vaccinatie kiezen. Of als de overheid durft beslissen dat de vaccinatie verplicht wordt. Of, als meer landen, zoals Malta, hun grenzen sluiten voor wie niet volledig gevaccineerd is. Landsgrenzen waarbij je een volledige vaccinatiekaart moet tonen om ze te openen, maar nog liever ook winkeldeuren, café’s en restaurants, bioscopen, fuifzalen, enz. En jà, je ‘discrimineert’ op die manier anti-vaxxers, maar je beschermt op die manier wél de zwakkeren.
Jammer dat eens mens moet gaan dromen over dit soort maatregelen. Jammer dat mensen niet vanzelf die verantwoordelijkheid nemen voor hun zwakkere medemens. En iedereen zo ook de kans geven om weer “gewoon” te gaan leven, zonder altijd op je hoede te moeten zijn voor dit virus of één van de varianten, gewoon weer hartelijk met vrienden kunnen omgaan, weer genieten van sociale contacten.
Heel jammer dat alle anti vaxxers gelijk zijn. Sommige mensen zijn bang van het vaccin en voor de bijwerkingen op lange termijn waar ze nog weinig of niks van weten.
Ik heb geen vaccin laten plaatsen omdat ik twijfel. Ik hou mij steeds aan alle regels zoals handen wassen en ontsmetten, mondmasker dragen, afstand houden, zelfs bij een simpele verkoudheid blijf ik thuis. Ik laat iedereen in zen eigen waarde ivm het vaccin, mijn man is wel gevaccineerd want dat is zijn keuze.