Liesbeth, geen kind meer maar sinds deze zomer een 21-jarige jonge vrouw.
Eéntje die weet wat ze wil en die, ondanks haar zware beperkingen, er alles aan doet om zoveel mogelijk gewoon te functioneren. Al heeft ze daarbij natuurlijk steeds een assistente nodig aan haar zijde.
Haar assistentie loopt goed! Stuk voor stuk mensen waar we op kunnen rekenen. Mensen ook die bereid zijn rekening te houden met covid-veiligheid, want ook dat blijft een aandachtspunt, temeer omdat Liesbeth door koorts zware epilepsie-aanvallen doet en we dus proberen om élke infectie of besmetting te voorkomen.
Liesbeth had duidelijk begrepen dat er reden was voor ongerustheid toen ik vorige zomer door de ambulance werd opgehaald. Maandenlang hield ze mij in ’t oog nadien. De maanden waarin ik mij, in huis en buitenshuis, enkel kon verplaatsen met mijn emmer bij de hand, een emmer om alle braaksel op te vangen dat maar blèèf komen. Rond nieuwjaar was dat allemaal weer wat beter en begonnen we hier weer wat gewoon te léven.
Ondertussen waren we al maanden aan ’t wachten op de nieuwe rolstoel van Liesbeth. De oude werd al vaak gerepareerd tot hij écht tot op de draad versleten was en we van Vigo een voorlopige vervanger mochten gebruiken in afwachting van de levering van de bestelde rolstoel. Door corona, volgens Vigo. De bedrijven die de onderdelen voor rolstoelen maken hadden zich volledig op de door corona gehypte fietsmarkt gestort en de rolstoelen moesten dus maar wachten.
In de paasvakantie genoten we van een weekje in Noord-Nederland. Late brunches met z’n allen rond de tafel, gezamenlijke uitstapjes om de omgeving daar te leren kennen,… De scheve toren en de winkelstraten van Leeuwarden, de bootjes (waterwegen ipv straten) van Giethoorn, een gezellig dierenpark in de buurt ook waar we bovendien lekkere hartige pannenkoeken konden eten,…
Voor de zomervakantie hadden we in juli een week in Veurne, Houtem, net op de landsgrens met Frankrijk gepland. Een prima plaats om vandaaruit een boel leuke uitstapjes te maken. Nieuwpoort en De Panne, maar ook Bray-Dunes (Noord-Franse kust) waren maar een kwartier rijden. Een béétje verder bezochten we ook het pas ge-opende Dinopark in Coudekerque. Zo dicht bij huis en toch alweer een leuke vakantie!
En thuis, in onze eigen stadstuin/terras, is ’t altijd een beetje vakantie als de zon schijnt. En dat was deze zomer toch écht wel het geval!
Liesbeth kreeg een dwerghamster in haar kamer. Omwille van het onderhoudsgemak zit die in een qutekooi. Ziet er mooi uit en is erg handig. Kleine Barend moet nog een beetje wennen aan de verschillende verzorgers en vertroetelaars. Maar dat komt wel goed!
Nog een week en dan begint voor Elio weer de school. Voor Liesbeth hebben we nog een verrassing in petto! Als die kan doorgaan lezen jullie er over een paar weken wel meer over!
