Na de zomervakantie konden we gelukkig, dank zij een mooie nazomer, nog een poosje genieten van onze nieuwe ‘tuin’.
Ook het transparante zeildoek rond het deel van het terras waar we de loungehoek maakten werd geplaatst, zodat we, ook als het een beetje druppelt, nog heel goed kunnen buiten zitten.
Een beetje beplanting, zij het in houten (en dus verplaatsbare) kisten en een heleboel sfeerverlichting maakten het terras ‘af’.
Liesbeth maakte zo vaak als maar mogelijk was gebruik van de jacuzzi.
Ze had immers wel wat in te halen na al die werken die haar meest geliefde bezigheid verhinderden!
Ook de zwemclub startte weer op in september en als een echte waterrat keek Liesbeth opnieuw uit naar de maandagen.
Echt helemaal alleen zwemmen doet ze wel niet. Maar ze kan zich heel goed drijvende houden met enkel aan elke bovenarm een bandje en ze geraakt al bewegende met armen en benen toch ook wel vooruit. En, wat het allerbelangrijkste is, ze amuseert zich supergoed in ‘t zwembad. Ze maakt er deel uit van een clubje. Alle andere deelnemers zijn heel mobiel, alleen Liesbeth is rolstoelgebruiker, maar dat maakt voor haar geen enkel verschil!
We hadden ook nog een paar leuke uitstappen in het vroege najaar.
Er was de jaarlijks N-VA-familiedag, deze keer in Puyenbroeck, Wachtebeke. Veel volk, veel bekenden, veel leuke gele ballons, dus feest voor Liesbeth! Onze jongste pleegzoon werd toevallig gefilmd toen hij Bart De Wever een high-five gaf en die beelden doken nadien héél vaak op in uitzendingen op VTM en Eén. Een kleine BV in huis dus!
Ook Bobbejaanland zijn we nog eens gaan bezoeken. Voor Liesbeth weer vooral rondkijken, voor onze jongens de ene attractie na de andere!
De maandelijkse sportactiviteit Everybody Moves ging ook weer door in ‘t Rosco en in datzelfde sportcomplex organiseerden we voor Liesbeth een verlaat verjaardagsfeest.
Liesbeth genoot weer van de normale schoolroutine en tijdens de herfstvakantie kon ze weer terecht op het vakantiespeelpleintje.
In de kerstperiode droeg ze dezelfde pull als haar juf en dat leverde een leuk beeld op!
De kerstvakantie zélf was wat moeilijker want we hadden niet echt een school-vervangend aanbod.
Maar wat prima lukte was om mét Liesbeth de avond voor kerst in een wok-restaurant uren aan tafel te zitten.
Ze genoot er duidelijk van!
Foto’s van wat ooit onze woestenij was maar nu een bruikbare stadstuin werd. We zitten (Vlaamse Ardennen) met hoogteverschillen in ons tuintje. Dus werd er voor een trap én een helling gekozen.
Liesbeth kan vanuit haar kamer nu wandelen (K-walker!) tot achteraan (fietsenbergplaats, eethoek en jacuzzi).
Zij heeft net buiten haar kamer een erg leuke schommelstoel die ze kreeg voor haar 16de verjaardag. Aan haar linkerkant een kruidentafel, op de juiste hoogte zodat ze kan helpen met water geven aan de plantjes. Iets verder een houten tafel met twee banken waar ze samen met de broers kan zitten om te knutselen of iets te eten. Aan de muur een groot schoolbord waar zowel Liesbeth als de broers op kunnen tekenen met krijt.
Iets verder een bankje (bedoeld voor ons, de ‘oudjes’) ter hoogte van onze keukendeur en daarna de eerste trap of helling.
Waar de helling begint werd een driehoek in een andere kleur gemaakt in de vloer zodat ze ziet waar ze moet gaan staan met stap-rek of rolstoel. Diezelfde kleur duidt ook de grens van helling naar trap aan.
Tussen de beide trappen/hellingen twee lijnen in deze contrastkleur, lijnen waartussen zij moet blijven om naar de loungehoek te gaan. Dat is het tweede niveau.
Na de tweede helling is er weer zo’n driehoek, aanduiding waar de helling begint als ze weer naar beneden wil. Het brede trapgedeelte loopt nog even door (één trede extra) waardoor Liesbeth veel minder kans heeft om per ongeluk van de trap te vallen als ze met de rolstoel boven rond rijdt.
Achter het muurtje staat er ook weer een zitbank, erg licht en dus makkelijk verplaatsbaar. Als we met Liesbeth op dat bovenste deel zitten (om te eten bijvoorbeeld) dan wordt die zitbank voor de helling gezet (zit dan vast door de zijmuur en de extra trede) om te verhinderen dat ze per ongeluk met haar rolstoel op de helling terecht komt.
Op het bovenste terrasdeel (derde niveau) is ook de jacuzzi geplaatst. En de eethoek natuurlijk. Daar kozen we voor een zware stenen tafel op twee zuilen. Zo kan Liesbeth aanschuiven waar ze wil zonder rekening te houden met tafelpoten.
Planten in houten kisten op rol-plankjes geven een groene toets.
Voor de loungehoek werd een zeil gemaakt op maat dat werd bevestigd aan de overkapping. Tijdens de mooie maanden blijft dat opgerold omhoog, maar tijdens het voorjaar en najaar kan het makkelijk worden afgerold waardoor je ook bij regenweer de lounge nog kan gebruiken.