Maand: maart 2011

Na een week genieten in de streek van Izmir van al het moois dat Turkije te bieden heeft, zijn we zaterdagavond geland in Zaventem waar Andrew ons al stond op te wachten.
Liesbeth lag natuurlijk al goed te slapen op dat uur, en haar heb ik dus eigenlijk pas zondagochtend gezien.
Ze reageerde heel rustig op ‘t feit dat ik weer terug was, begon wel direct (in gebaren) te vertellen dat Charlotte bij haar was geweest en dat ze een mooie kader had gekregen en een evenwichtskussen.

In onze reiskoffers zaten natuurlijk ook enkele geschenkjes voor Liesbeth.
Zo onder andere een armbandje met haar naam en “oogjes van Fatima”, waarmee ze nu al de hele week naar school gaat.
Een Turks feestkleedje brachten we haar ook mee, waarmee ze poseert als een echte mannequin!

Ze is deze week ook weer op controle geweest bij de tandarts om te laten kijken hoe de gevolgen van haar val in november evolueren en of en wanneer ze vervangende tanden kan krijgen. Volgende controle in het midden van de zomervakantie!

Assistente Bouchra nam weer eens het fototoestel mee naar school en maakte heel toffe foto’s van Liesbeth tijdens de bewegingslessen. Dat Liesbeth geniet van de oefeningen is wel duidelijk!

In haar school in Lessines kan ze nog een aantal jaren blijven. Liesbeth wordt deze zomer immers tien jaar en in zo’n “lagere school bijzonder onderwijs” kan je maximaal tot je veertiende terecht.

Ze wordt er prima opgevangen in de klas van juf Chantal en ze leert er regelmatig nieuwe gebaren aan. Ook sociaal heeft ze erg veel nut aan het schoollopen. Ze ontwikkelde heel wat meer geduld om op haar beurt te wachten dan we ooit voor mogelijk hielden!
Wat we met haar aan moeten qua school als ze 14 wordt, daar hebben we nog geen idee van.
In het secundair bijzonder onderwijs komen zo’n meervoudig gehandicapte kinderen als Liesbeth in OV1 terecht, en naar ons gevoel is het lesprogramma van OV1 niet echt nuttig voor Liesbeth. Daar wordt voornamelijk voorbereid op verblijf in een dagcentrum. Wij willen eigenlijk het liefst dat Liesbeth zolang als mogelijk ook “geestelijk” voedsel krijgt. De mogelijkheid om verstandelijk te ontwikkelen.

Nu ja, om die beslissing te nemen hebben we nog een viertal jaren de tijd en we kunnen haar ook altijd thuis houden en zelf les geven!

Morgen vertrek ik met drie van de “grote kinderen” een weekje op vakantie in Turkije. Géén zon en zee vakantie, maar een rondrit met heel wat bezienswaardigheden op ‘t programma.
Papa Andrew en Cristiano blijven samen met Liesbeth thuis.
Samen met haar assistenten zal ‘t wel lukken!
Ons reisje heeft nog even aan een zijden draad gehangen, want een goede week geleden werd mijn handtas (met inhoud dus!) gestolen in Antwerpen en alle nodige documenten om te kunnen vertrekken weer opnieuw aanvragen was niet zo evident! Maar gelukkig is dat, mits de nodige extra kosten, tijdig gelukt.

Liesbeth is enkele dagen eerder aan haar krokusvakantie begonnen omdat ze nogal hoest. Ik vond het beter haar thuis te houden zodat het grootste leed alweer geleden is voor ik op ‘t vliegtuig stap. En zo ziet het er ook naar uit!

Kitty, die vorige zomer een maand bij Liesbeth kwam assisteren, vond een leuk spelletje op internet. Je kan zo eens testen of je de gebaren van Liesbeth begrijpt. Probeer maar eens!

De lat aan de muur van Liesbeth waarop we de picto’s en foto’s hangen voor haar dagindeling wordt af en toe niet tijdig in orde gemaakt door de assistenten. Om het belang van goed gebruik van deze dagindeling aan te tonen heb ik deze week eens een dagindeling in picto’s uitgeprint, zoals we die over enkele jaren voor Liesbeth zouden willen gebruiken. Dit kan nu op een erg handige manier via een programma waarvan je als ouder gratis kan gebruik maken. ‘t Is eigenlijk ook best geschikt voor Wesly, onze pleegzoon. Dus ook voor hem zullen we proberen om zijn vakantiedagen op die manier wat meer structuur te geven.