De vakantie is begonnen en zolang het weer het toelaat geniet Liesbeth met volle teugen van wandelen en buiten spelen.
Tussendoor proberen we haar ook eens aan de Tellus te zetten waarop nu een vereenvoudigd startblad van Mind Express staat.
En ondertussen knutsel ik wat nieuwe spelletjes voor haar op de pc. Eenvoudig te maken maar wel tijdrovend. Allemaal te bedienen door eenvoudig te klikken (éénfunctieknop of spatiebalk of via touchscreen).
Liesbeth is vooral gek op de spelletjes waar een boom in komt. Een gebaar dat ze graag maakt, omdat het zo’n “groot” gebaar is, denk ik. Eén waarbij ze haar hele arm nodig heeft 🙂 .
Historia Mundi
Historia Mundi zorgt er dit weekend voor dat Ronse vol toeristen loopt. Zelfs de zon was de hele namiddag van de partij!
Liesbeth genoot van de uitstap, wat te zien is aan de foto’s.
Op een bepaald moment maakte ze het gebaar voor hond toen ze een witte dierenhuid zag hangen. Nu hing die ook echt wel een beetje in de vorm van een opstaande poedel. Maar het toont toch wel aan dat haar visus nog steeds niet écht goed is!
Nu ja, grappig voorval was het wel.
Team-vergadering op school
Omdat Liesbeth met haar meer complexe handicap eerder een uitzondering is in haar school, ‘t Craeneveld in Eine , werd ons gevraagd om een uur uit te trekken voor de bespreking van Liesbeth samen met het team dat met haar werkt op school.
Een gesprek dat zeker een goed beeld gaf van het functioneren van Liesbeth in haar klasje. Waaruit toch ook duidelijk bleek dat zij de voorbije maanden heeft geleden onder het voortdurend wisselen van de PAB-assistenten. Iets wat we als ouders jammer genoeg niet in de hand hebben, want de motivatie van een assistent blijkt vaak pas als ze al aan ‘t werk zijn met Liesbeth.
Naar volgend schooljaar toe werd er afgesproken dat Liesbeth nog één jaar in de kleutergroep blijft. Zo kan ze ook op een rustige manier leren om met de Tellus om te gaan als communicatiemiddel.
Extra hulp voor Liesbeth is er alleen in de namiddagen nodig. Tijdens de ochtenduren zou de juf graag zelf met Liesbeth werken om zo een meer persoonlijk contact op te bouwen, iets wat alleen maar aantoont dat zij in elk geval de juiste motivatie heeft.
Met een goed gevoel thuis kunnen komen na zo’n teamvergadering over je kind met een meervoudige handicap is een zeldzaam genoegen. Een genoegen dat je pas kan ervaren als je echt voelt dat de school om het kind gééft.
We wensen dan ook alle mensen van ‘t Craeneveld een gezellige zomervakantie toe!
Een week in juni
Vorig weekend vierden we vaderdag, en ook Liesbeth had een zelfgemaakt cadeautje klaar. Cadeautjes is iets wat ze ondertussen heel goed kent. Als ze er eentje krijgt wil ze er zo snel mogelijk de verpakking afhalen. En als ze zelf iets geeft wil ze helpen bij het uitpakken.
Verder was deze week gevuld met examens en de bijbehorende stress voor Suzanne, Wesly, Irene, Cathy en Cristiano. En voor Liesbeth een zware epilepsieaanval, partieel. Ze kon dus zelf met haar linkerhandje aantonen wat er rechts verkeerd ging. We proberen zo snel mogelijk weer een afspraak te maken met de neurologe. Immers, Liesbeth was weer verschillende maanden aanvalsvrij, en nu toch weer twee keer op twee weken tijd. Misschien moet haar medicatie weer wat verhoogd?
Tegelijk zijn we ook (alweer) op zoek naar een assistente voor Liesbeth. Eén van de twee vaste assistenten vroeg om haar te ontslaan, omdat 26 uur per week werken te zwaar is in combinatie met haar gezin. We kijken dus uit naar iemand anders, en deze keer graag iemand die voldoende motivatie heeft.
Straks gaan we naar de school van Liesbeth, waar er gefeest wordt. Het fototoestel gaat zeker mee, zodat we jullie kunnen trakteren op een sfeerbeeld.
Een verhaaltje vertellen aan een kind lijkt zo gewoon, zo “normaal”. Alleen is dat bij een kind als Liesbeth, volledig doof, niet zo makkelijk. Sinds een paar maanden wordt er regelmatig met haar in een prentenboek gekeken en wordt het juiste gebaar bij de prenten getoond. Maar deze week, toen ze weer eens erg vroeg wakker was en bij mij in bed de ochtend afwachtte, vertelde ik een verhaaltje met alleen gebaren, zonder prentenboek. En blijkbaar begreep ze ‘t ook! Ze vroeg onmiddellijk om “nog” en toen ik weer herbegon maakte ze het gebaar voor “wachten”. Daarna met vier gebaren duidelijk gemaakt wat ze wilde: konijntje-niet-nu-hond.
Echt plezant vond ik dat, zoiets “gewoons” kunnen doen met haar!
Actiedag voor de meer dan vierduizend wachtenden op PAB
Met een persoonlijke assistentiebudget kan je de ondersteuning aankopen die je wil, door de persoon die je zelf kiest, op een plaats en een moment dat je zelf bepaalt. Zo kan je levenskwaliteit verhogen en krijg je de vrijheden die een persoon zonder handicap ook heeft.
Helaas bestaat er een wachtlijst waar vandaag 4260 mensen op staan. De Vlaamse Overheid wil niet genoeg geld geven aan mensen met een handicap die een PAB wensen. Daarom wordt er gewerkt met ‘prioriteiten’ waardoor bepaalde mensen jaar na jaar uit de boot vallen. In 2004 heeft diezelfde regering beloofd om de wachtlijsten weg te werken. Dit is hen duidelijk niet gelukt.
Dit aanvaarden wij niet. In plaats van thuis te blijven treuren, komen we op voor onze rechten. Wij laten niet met ons sollen! Daarom organiseren we het ‘Congres van de Wachtenden’ op 28 juni in Gentbrugge. Toon uw solidariteit met iedereen op de wachtlijst!
Hoe meer mensen er aanwezig zullen zijn, hoe sterker het signaal dat we geven. Onze actiedag richt zich in de eerste plaats op kandidaat-budgethouders maar uiteraard bent u ook van harte welkom. Wie weet kan u de mensen op de wachtlijst nog nuttige tips geven?
Meer informatie: Bol-Budiv, tel: 09/324 38 77