Maand: oktober 2010

De herfstvakantie is hier ingezet met een bezoekje bij de dokter.
Deze keer niet voor Liesbeth, maar wel voor Wesly die er in geslaagd is zijn knie zo te bezeren in een stilstaande schoolbus dat de wond moest genaaid worden.

Vorig weekend genoot Liesbeth van een gezellige zondag met haar assistente en diens zusje. Daarbij kwam dan ook nog een voor Liesbeth onverwacht bezoek van haar vriendin Charlotte. Charlotte, die samen met haar mama deel uitmaakt van het PTP-team rond Liesbeth, probeert echt om regelmatig wat tijd met haar door te brengen!

Met Devote ging ze nog een keertje de creatieve toer op met haar gelverf. In de kringwinkel kochten we herbruikbare kadertjes zodat ze haar schilderijen kon uitdelen aan enkele vrienden. Een écht zelfgemaakt geschenkje dus.

Met een week vakantie voor de boeg proberen we er voor te zorgen dat Liesbeth zich niet verveelt!

Zo komt de logopediste, Sofie, deze week nog een paar keer extra, zodat Liesbeth haar honger naar communicatie kan stillen!
En ook Linsy, dochter van vrienden uit Dendermonde, komt een paar dagen logeren om dan samen met de vaste assistenten met Liesbeth te kunnen bezig zijn.

De weerman werkt ook al mee om er een leuke week van te maken. Hij beloofde ons immers een paar zonnige dagen zodat Liesbethje regelmatig eens op stap zal kunnen.

Voor de koude regendagen staat er knutselmateriaal klaar, want hoe meer ze haar armen en handen leert gebruiken, hoe beter ze er ook in zal slagen om gebaren goed uit te voeren!

Vorige week kregen we telefoon toen Liesbeth op school was. Haar koorts was opeens heel hoog.
Omdat koorts al vaker een epilepsie-aanval heeft teweeggebracht bij haar, haalden we haar dan ook onmiddellijk op!
Met twee verschillende koortsremmende medicijnen én een lauw badje kregen we haar temperatuur onder controle.
De volgende dag, een vrijdag, was ze al een heel stuk beter.
Haar assistente wou haar wat afleiding bezorgen (want niet naar school gaan is voor Liesbethje een straf!) en haalde een receptje boven dat ze op school bij Liesbeth had meegekregen.

*5 tassen water, 2 tassen bloem, ½ tas suiker en drie soeplepels zout.
Alles goed mengen en op een zacht vuurtje gedurende 7 minuten laten koken, onder voortdurend roeren!*

Samen gingen ze aan de slag en maakten het papje klaar. Daarna verdeelden ze de stevige brij over een paar potjes en mengden door elke pot een andere kleur vloeibare plakkaatverf. Een soeplepel verf volstond al om een mooie kleur te krijgen.

Met die gekleurde brij gingen ze aan de slag. Voor Liesbeth was dat een erg leuke activiteit! Ze kon brokjes van de gelverf nemen en die plat duwen op haar schilderijtje. Met een vork en ander puntig materiaal kon ze daarna strepen en reliëf maken. Het resultaat mocht er zijn.

De volgende dag, een zaterdag, hadden we net een crea-namiddag gepland met de Handiklap-groep. Daar hebben we ook met de gelverf gewerkt. Erg handig voor diegenen die een minder fijne motoriek hebben. Die gel drupt immers niet, zoals gewone verf. En je kan er zo fijn in duwen met je vingers!
Zo kon iedereen naar huis vertrekken met een “kunstwerkje”.

 

We vertrokken hier ‘s morgens al erg vroeg richting Brasschaat. Onderweg nog eens stoppen om broer Jonathan en Liesbeth’s vriendinnetje, Charlotte (en haar mama) op te pikken. Dat maakte meteen de rit in ‘t busje al gezelliger want Liesbeth en Charlotte zaten natuurlijk naast elkaar en de rit leek voor hen op die manier maar half zo lang! In Brasschaat bleek het toch even zoeken te zijn naar de juiste ingang van het militair domein. Maar na wat getelefoneer met bekenden die al op het domein waren is het ons dan toch gelukt!

‘t Was een bijzondere dag die dank zij de inzet van naar mijn gevoel honderden vrijwilligers vlekkeloos verliep! Voor Liesbeth was het extra fijn omdat twee van haar zomerassistenten, Kitty en Kelly, haar al stonden op te wachten bij de ingang van het militair domain in Brasschaat waar het droomfeest doorging.

Clowns, een groot springkasteel, spelletjes waarbij je leuke prijzen kon winnen, paardrijden, ritjes in brandweerauto’s en snelle sportwagens voor wie dat aandurfde, een luchtdoop in een helikopter, lekkere hapjes en vooral een erg toffe sfeer maakte van dit Make-a-wish feest een écht droomfeest!

Toen we ‘s avonds thuis kwamen waren we net op tijd om in het VTM-nieuws te zien hoe kleine Beau voor de camera zijn verhaal deed over de snelle auto waarin hij een ritje maakte!

Ondertussen zijn we alweer een paar weken verder en genoot Liesbeth erg van de nazomerdagen. Ook vindt ze ‘t nu erg tof om op haar picto-dagschema te zien wat er gaat gebeuren. Het maakt dat ze iets geduldiger is en dat is bij Liesbeth geen evidentie!

We zijn ook weer dringend op zoek naar een kinesist die Liesbeth wat extra-therapie kan geven. Hoewel ze recht heeft op bijna dagelijks een kiné-beurt, ziet ze vaak maar één keer per week een Bobath-therapeut. De Bobathgroep heeft zoveel klantjes, en veel te weinig therapeuten!
We zijn dan maar op eigen houtje nog eens begonnen met het opbellen van kinesisten uit de buurt. Maar tot dusver niemand gevonden die tijd heeft en het “aandurft”.

Wat de logo betreft gaat het nu wel goed sinds Sofie bij Liesbeth komt. Ik heb ‘t gevoel dat ze beiden, Liesbeth én Sofie, heel enthousiast werken tijdens die uurtjes!
De communicatie van Liesbeth met eenvoudige gebaren gaat er dan ook op vooruit!
Nu maar hopen dat we ook de kiné wat kunnen uitbreiden! We hebben al lang begrepen dat het vrijwel onmogelijk is om extra Bobath-therapie te vinden, maar ook dat niet zozeer de opleiding maar wel de inzet van de therapeut bepaalt of Liesbeth er iets aan heeft. Sofie, de logopediste, is immers ook geen Bobath-therapeute en toch leert Liesbeth bij haar meer dan ze bij de vorige logopedisten deed! Het klikt tussen hen en het enthousiasme van Sofie slaat over op Liesbeth!
En dàt is immers ‘t belangrijkste.