Maand: december 2010

Natuurlijk genoot Liesbeth van alle cadeautjes die ze kreeg voor kerstmis!
Dit feest werd dan ook al weken voorbereid met knutselwerkjes en nieuwe gebaren .

Samen met broer Cristiano en assistente Devote deed ze pakje na pakje open!
Anders dan de vorige jaren was ze nu minder enthousiast bij de kleding-geschenkjes en des te meer bij de nieuwe speelgoedjes. Ze wist ook meteen te vertellen wat de nieuwe speelgoedjes waren. Zo maakte ze meteen het popgebaar bij de kleine popjes die ze kreeg, ook al speelde ze tot dusver alleen met grote poppen. Bij een cdrom van de teletubbies wist ze onmiddelijk dat dat iets voor op de pc was!
Ook met de nieuwste gebarendvd is ze erg opgetogen! Die is net als de vorige die we in Nederland bestelden erg leuk gemaakt!

Vandaag bezorgden we haar nog een extra verrassing.
We maakten aan de muur naast haar bed een digitale fotokader vast met velcro (want je moet die er immers telkens kunnen afnemen wanneer je de reeks foto’s wil uitbreiden of vernieuwen!).
Zodra Devote haar in bed legde en de beenstrekkers aan deed, wat telkens de laatste assistentiehandeling is voor Liesbeth gaat slapen, hebben we de digitale fotokader in werking gezet. Dat kan met afstandsbediening, dus we moeten Liesbeth niet storen bij het afzetten wanneer ze ingeslapen is. Nog een 40-tal minuten heeft ze foto’s zitten kijken voor ze in slaap viel.
Nu vind ik er persoonlijk niks aan om zo’n digitale fotokader in huis te zetten. Ik hou meer van een ouderwetse foto 🙂

Maar voor een kind als Liesbeth is ‘t moeilijk om haar nog iets te doen te geven in haar bed. Voor een horend kind kan je wat muziek laten spelen, andere kinderen kunnen zich bezighouden door nog even in een boekje te zitten kijken, maar voor Liesbeth is dat niet echt mogelijk want de muziek hoort ze immers niet en bij boekjes kijken heeft ze véél licht nodig omwille van haar visus.
Maar op deze manier foto’s kijken lukt dus blijkbaar wel!

We hopen in elk geval dat ze er geniet van zal hebben!

Liesbeth is (zie vorig blogbericht) inderdaad maar één dag naar school gegaan!
Sinds vorige week dinsdag is ze weer thuis!
Elke dag koorts, niet héél hoog, maar toch regelmatig rond de 38 graden.

Gelukkig geen epilepsie-aanval meer sinds 2 december. Omdat ook voor de dokter de oorzaak van haar aanhoudende koorts niet duidelijk was, brachten we een stoelgang- en urinestaaltje naar het labo. Vanavond bleek dat een blaasontsteking waarschijnlijk de boosdoener is. Nu we dat weten kan ze ook de juiste medicatie nemen en zal ze over een paar dagen wel weer opgeknapt zijn!

Ondertussen heeft ze met haar assistenten elke dag wel iets geknutseld of geschilderd. Zo maakte ze voor kerstmis alvast wat kerstballen. En ook onze wenskaarten naar familie en vrienden zijn dit jaar gemaakt met haar schilderwerkjes.
Voor haar jarige oudste broer maakte ze iets in zoutdeeg! Zelfs de verpakking had ze samen met assistente Bouchra zelf geknutseld!

Haar communicatie gaat nog steeds vooruit. Ze werkt er dan ook aan met assistenten en logopediste. De nieuwe gebaren-dvd die in Nederland net is uitgekomen hebben we ook alweer besteld: altijd een leuk geschenk voor Liesbeth! Weer een filmpje dat haar zal aanzetten tot het inoefenen van gebaren en “meezingen” met gebaren!

Haar kruipen over de grond (eigenlijk “poepschuiven”) gaat alsmaar sneller! Ze rolt nu heel graag de grote kiné-ballen van de ene kant van haar ruimte naar de andere kant en schuift er dan tegen grote snelheid achteraan!

Met het herstel van haar kaakbeen en tanden na het ongeval dat ze op 1 november had, gaat het minder goed. Het lijkt alsof het bot te veel beschadigd is door het trauma om zich te herstellen. Het wordt dus waarschijnlijk onmogelijk om later over te gaan naar implantaten om haar gebit weer aan te vullen. Ze zal het met een brug moeten doen.

De sint kwam, net als de vorige jaren, een beetje vroeger bij ons.
Immers, ook onze grote kinderen worden nog elk jaar verwend met sinterklaascadeautjes. En als die dan pas gebracht worden wanneer de examens er aan komen, zorgt dat voor te veel afleiding.

De sinterklaasgeschenkjes van Liesbeth zaten in een hele grote zak verpakt. Een zak met een mooie afbeelding van de sint en zijn zwarte piet.
Dit bleek een goede keuze voor Liesbeth, want het was haar onmiddellijk duidelijk dat dit de cadeautjes van de echte sint waren!
Ze bleef maar wijzen op de afbeelding en uitleggen dat de sint een baard had en een mijter! En de pop die ze samen met een heel stel puzzelknuffels in de zak vond viel meteen in haar smaak!

Met de puzzelknuffels spelen zal ze wel leren met behulp van haar assistenten. Het zijn zes verschillende knuffeldieren die je uit elkaar kan halen in zes stukken (hoofd, lichaam en ledematen). Met die stukken kan je dan een eigen knuffel samenstellen. Elk stuk wordt bevestigd door een magneet.

Tijdens de voorbije week kreeg Liesbeth een epilepsie-aanval op school. Gelukkig was haar assistente nog aanwezig die meteen ingreep door rectaal valium toe te dienen. Liesbeth kwam natuurlijk meteen weer naar huis en bleek een beetje last te hebben van een virale infectie (buikgriep), wat waarschijnlijk de oorzaak was van de epilepsie-aanval. Een dagje met herhaaldelijk overgeven volgde op de aanval. En de volgende dag was ze al een stuk beter!

Omdat het omwille van de sneeuw niet evident was voor vriendinnetje Charlotte en haar ouders om op de eerder gemaakte afspraak te zijn met de neurologe in het ziekenhuis van Ronse, kon Liesbeth haar plaats innemen en werd haar hersenactiviteit gecontroleerd. Ondanks de aanval van de vorige dag was de dokter best tevreden en is het voorlopig niet nodig haar medicatie te verhogen.
Tijdens het doktersbezoek bleef de rolstoel van Liesbeth gewoon in de auto zitten en mocht ze een rolstoel van het ziekenhuis gebruiken. Dat was voor haar een interessante ervaring! Ze kreeg er maar niet genoeg van om door haar papa door de gangen te worden geduwd!

Omdat we Liesbeth met de virale infectie en de kou van de voorbije zaterdag liever wat binnen hielden, brachten we haar een plastiek bak met sneeuw in haar kamer. Zo kon ze toch een beetje spelen met de koude witte “plasticine”.

Gisteren genoot Liesbeth van ‘t spelen met het jongere zusje van assistente Maryam. Altijd fijn voor haar als Serine mee komt “assisteren”.

En vandaag is ze weer enthousiast naar school vertrokken, maar volgens de laatste berichten heeft ze weer wat koorts en geel snot, dus ik vrees voor haar dat we haar morgen en woensdag toch nog een paar dagen thuis zullen houden.