Maand: september 2011

Een tiental dagen geleden vertrok Liesbeth naar het pas officieel geopende kinderziekenhuis prinses Elisabeth om de volgende dag aan beide heupen te worden geopereerd.

Overdag kreeg ze telkens ‘t gezelschap van één van haar assistenten en ‘s nacht was papa de “inslapende ouder”, want van mij werd verwacht om ‘t hier thuis rond te laten draaien. Onze twee kleintjes zijn er nog niet aan toe om hier een aantal uren zonder “moeke Chantal” te zijn. En ook vanop afstand kon ik mijn deel van de zorg voor Liesbeth doen door lekkere hapjes mee te geven, telkens voor schone slaapkleedjes te zorgen (want pyama’s zijn nu een tijdlang onbruikbaar), voor speelgoed te zorgen dat hanteerbaar is in haar liggende positie, enz.
Liesbethje kreeg ook bezoek van Charlotte en familie, van haar meter en van Kitty en genoot daar duidelijk van!

Eén week na de opname in ‘t ziekenhuis (en dus de zesde dag na de operatie) mochten we haar alweer afhalen. Dat vergde enige aanpassing van ons busje! Een matras op de bank achter de bestuurder waarop Liesbeth dan in gestrekte positie, benen wijd open en in ‘t gips, kon vervoerd worden.

Hier thuis ligt ze in haar bed en heeft ze altijd iemand bij zich. Ook de therapie (logo en kiné) is alweer opgestart en ze is duidelijk blij met die afleiding. De eigenlijke verzorging (wassen wondverzorging, enz) wordt gedaan door de thuisverpleging. Bijna buren zijn dat, die thuisverplegers. We hebben elkaar om één of andere reden nooit eerder echt ontmoet maar nu wordt Liesbethje in elk geval prima verzorgd!
Liesbeth vraagt ook regelmatig om haar hond (Chanelle) of de kleine broertjes bij haar te brengen. Echt spelen kan ze natuurlijk niet, maar ze vindt het fijn om hen te zien en elke afleiding is welkom.

Dinsdag gaan we op controle naar het prinses Elisabeth-ziekenhuis. Benieuwd wat ze daar gaan zeggen!

Sinds de tweede helft van augustus zijn onze kleine pleegzoontjes officieel bij ons komen wonen. Tot grote vreugde van Liesbeth!
Zij wil nu zelfs niet meer in haar geliefde jacuzzi zonder de kleintjes! Gelukkig zijn die al even gek op het bubbelende water als Liesbeth zelf!
Ook Charlotte, Liesbeth’s vriendin, komt graag mee bubbelen.
Ondanks de regelmatig terugkerende regendagen in de tweede helft van augustus, probeerden we toch wat leuke momenten voor de kinderen in te lassen. Zo genoten Liesbeth en de kleine broertjes erg van een tweede bezoek aan Malterpark, van enkele speelnamiddagen in Jojoland (een overdekte speeltuin in Ronse), van marktbezoekjes, enz.

Nu het weer school is (en de zon zich vaker laat zien!) zien we ook dat die regelmaat hen alledrie deugd doet. Voor Liesbeth was 1 september een blij weerzien met haar klasje en juf, voor de twee broertjes een grote stap naar hun nieuwe school.

Veel tijd schiet er voor mij dezer dagen niet echt over. De manden met de vuile was zijn veel sneller gevuld dan die met de propere was! En ondertussen zochten we ook naar een goede vervangster (Salima) voor de nog steeds in ziekenverlof zijnde vaste assistente. Voor Liesbeth is het echt wel nodig om assistenten te hebben waar ze voor 100 procent op kan rekenen. Zeker nu ze in de loop van de volgende week naar het ziekenhuis gaat voor een heup-operatie.
Na een (liefst zo kort mogelijk!) ziekenhuisverblijf volgen nog zware weken met gips. Daardoor zal ze enkel liggend kunnen worden vervoerd. Ook zich verplaatsen met haar rolstoel of met haar looprekje is dan voor langere tijd onmogelijk.
We hebben alvast een tablet voorzien waarop ze desnoods ook bijna liggend (en met de hulp van haar assistent) wat spelletjes kan spelen of wat fotoreeksen bekijken.

Ondertussen is grote zus Suzanne gestart in een nieuwe school en een nieuwe richting. Ze volgt nu Hotel in Stella Matutina en natuurlijk hoop ik stilletjes dat ze ons over een paar jaar af en toe eens zal verwennen met een lekkere maaltijd!

Wesly is met veel nieuwsgierigheid opnieuw naar Buso De Einder gegaan, waar ze dit schooljaar ook beginnen met het aanleren van begeleid vrijwilligerswerk, iets dat hem stukken beter zal liggen dan de arbeidstraining ter voorbereiding van werken in een beschermde werkplaats.

Onze oudste zoon Jonathan kreeg het gezelschap van een mooie poes, een ragdoll, in zijn huis in Temse. De poes werd “Winter” gedoopt en ze voelt zich nu, na enkele weken, al goed thuis bij haar nieuwe baasje.

Na een zomervakantie die overschaduwd werd door assistentieperikelen (telkens nieuwe studenten vinden als je een verlenging van ziekteattest van een vaste assistent binnenkrijgt is niet makkelijk!) maar waarin we gelukkig ook ondervonden dat we op enkele van onze student-assistenten écht konden rekenen, zijn we haast blij dat september begonnen is! Natuurlijk zien we er tegenop dat Liesbeth een hele poos “gevangen” zal zitten in een gips maar hopelijk zorgt die operatie er ook voor dat ze nadien weer wat meer dagelijks comfort ervaart.