Living puppets, Akabe en familie-dag

Begin september had ik beslist om voor mezelf een ’therapie-pop’  (klikken om het filmpje te openen!) aan te schaffen, bruikbaar in mijn contacten met sommige kinderen met een beperking.

De kennismaking met Peter.

Zo’n pop is van het merk Living puppets. Een soort grote handpop die een enorme aantrekkingskracht uitoefent op mensen! De pop die ik gekozen had heet Peter. Meteen na de kennismaking van Liesbeth met Peter was duidelijk dat zij “verkocht” was!  De pop kan immers ook gebruikt worden om gebaren mee te maken! Eindelijk een ‘praatpop’ voor (dove) Liesbeth. Dus bestelden we voor haar een eigen Living puppet. Dat werd Lene, omwille van haar haarbos die heel donker is, net als bij Liesbeth zelf, en omdat haar laarsjes een beetje lijken op de voet-orthesen van Liesbeth.

Dacht je dat het verhaal daarmee was afgelopen? Neen hoor! Liesbeth wou absoluut een pop voor in de klas! Dus zorgden we voor Florian die nu in de klas van Liesbeth woont!

’t Voorbije weekend was vrij druk voor Liesbeth!

Zaterdag ging ze, vergezeld door haar assistente en onze jongste pleegzoon, voor ’t eerst naar Akabe Ronse. Sinds kort zijn daar ook +12-jarigen welkom, dus bekijken we of dat iets is voor Liesbeth! Ze kwam in elk geval blij-gezind terug thuis! Wie in de omgeving woont en meer info wil kan dat hier vinden:

Akabe Ronse gaat opnieuw van start op zaterdag 15 september. Onze activiteit vindt dan zoals altijd plaats in het jeugdhuis in de Grote Marijve te Ronse, van 14u tot 17u. Vanaf die zaterdag gaan we weer om de 2 weken verder op dezelfde locatie en tijdstip voor een namiddag vol plezier!
Traditiegetrouw trappen wij het nieuwe scoutsjaar af met huisbezoeken bij onze leden. We willen even laten weten dat we met plezier bereid zijn ook bij jullie langs te komen. Op die manier kunnen we kennismaken en al jullie vragen beantwoorden. We vermelden ook nog graag even dat we, dankzij een flinke toename van het aantal leiding, flexibel kunnen omgaan met onze leeftijdsgrens. Vorig jaar was het wat lastig om kinderen ouder dan 12 jaar toe te laten; dit jaar willen we graag individueel bekijken of iemand die buiten die bovengrens valt al dan niet zijn/haar gading zou vinden binnen onze werking. De vermeerdering van het aantal leiding zorgt er namelijk voor dat we onze groep eventueel kunnen opsplitsen volgens leeftijd.
We zijn ook steeds bereid om eventuele vragen te beantwoorden via een telefoontje.
Marie Van Driessche – Ellen Vanneste
Verantwoordelijken + leiding Akabe Ronse
0475 30 41 05 (Ellen)
0494 25 58 03 (Marie)

Voor zondag hadden we,  naar jaarlijkse gewoonte,  tickets gekocht voor de   “N-VA-familiedag”. We proberen dan om van die dag een échte familiedag te maken voor onze pleegjongens door ook hun tantes, nonkels, neefjes en nichtjes uit te nodigen.

Liesbeth is niet meer zo’n fan van snelle en hoge attracties. Toen ze klein was namen we haar wel vaak daarin mee maar het lijkt alsof de angst pas gekomen is toen ook haar besef van hoogte en snelheid groeide omdat haar visus heel veel verbeterde in de loop der jaren.

Maar genieten doet ze toch wel! Rondkijken naar de (vele) andere bezoekers van het park én af en toe een ontmoeting met één van de bekende tv-figuren.

Een beetje laat werd het wel want net als de heenreis verliep ook de terugreis niet altijd even vlot. Dus Liesbeth en de pleegbroers vertrokken de volgende ochtend met kleine oogjes naar school!

De eerste schoolweek

De eerste schoolweek is alweer bijna voorbij.

Traditioneel maakten we van het laatste weekend van de vakantie nog iets speciaals. Deze keer werd het een (zonnig) dagje Bobbejaanland.

Voor Liesbeth was het maandag een superfijne verrassing toen we haar ’s morgens vertelden dat ze naar school mocht. Dat zijn zo de ‘voordelen’ van doof zijn, dat je geen gesprekken over nieuwe boekentassen en nieuwe juffen opvangt.

We hadden er niet eerder met haar over gepraat omdat we wel wisten dat ze dan zo ongeduldig ging zijn en niks haar nog zou kunnen afleiden. Geduld is nu eenmaal een deugd die Liesbeth helemaal niet bezit!

Marleen, de nieuwe ochtendassistent, maakte haar klaar voor school en gaf haar een stevig ontbijt. Daarna wacht ze samen met Liesbeth en onze jongste pleegzoon  tot de schoolbus arriveert. De eerste dag is dat steeds een beetje chaotisch. De schoolbus komt dan niet echt op het ‘gewone uur’ want er moet vaak een nieuwe route worden uitgestippeld omdat sommige leerlingen wegvallen en er ook weer nieuwe bijkomen.

Waar blijft die schoolbus nu?

Een kwartiertje wachten buiten op de stoep… en dan die blijdschap op het gezicht van Liesbeth toen de bus stopte om haar te laten opstappen!

Dat de eerste dag op school goed verlopen was merkten we niet alleen aan het briefje van de juf dat in haar boekentas zat, maar ook toen het bedtijd was voor Liesbeth.

Ze had helemaal geen zin in slapen, geloofde ons niet dat ze de volgende dag terug naar school zou mogen, en probeerde dan maar wakker te blijven om de controle over de situatie te houden. Dat werd dus een korte nacht!

Ondertussen is de eerste schoolweek al bijna voorbij en zit de routine er alweer een beetje in. Routine die heel belangrijk is voor Liesbeth (haar autisme)!