Weer een stap vooruit !

Toen we in april op de kangoeroebeurs rondliepen, ontdekten we daar een looptoestelletje dat er best interessant uitzag. Mini-Walker We lieten Liesbeth even testen, en we dachten dat zoiets haar wel zou kunnen helpen om haar tot zelf stappen aan te zetten. Alleen… het vastmaken van Liesbeth leek nogal ingewikkeld, en het toestelletje zelf zou dus niet echt handig zijn om te gebruiken met de verschillende assistenten.
Mini-walker Dus via rondvragen en op internet op zoek naar een even stabiele, maar eenvoudiger te gebruiken versie!
Sinds een tiental dagen heeft ze nu een Miniwalker in bruikleen via de orthopedist. We gebruiken het toestelletje zowel thuis als op school, en op beide plaatsen geeft het aan Liesbeth een gevoel van zelfstandigheid! Ze had vrij snel door hoe ze zich ermee kan verplaatsen, en ook hoe ze de moeilijke bochten moet nemen.
De maat die ze nu gebruikt (1) is eigenlijk net iets te klein. De Miniwalker die wij bestelden en die ze over een paar weken zal krijgen is net één maatje groter (2), groot genoeg om een paar jaar mee te kunnen groeien. MiniWalker
Dat mag ook wel, want het Riziv betaalt voor zo’n looptoestelletje maar zo’n 300 euro terug, terwijl de eigenlijke kostprijs zo’n 1500 euro bedraagt. Daar gaat ons vakantiebudget dus weer! En de rest? Die gaat op aan de nieuwe manuele rolstoel die we bestelden! Zolang Liesbeth, zoals de meeste cp-tjes, in een schelp moest zitten, werd haar rolstoel volledig terugbetaald. Nu ze door veel oefenen eindelijk ver genoeg is om een sportief, makkelijk wendbaar, manueel rolstoeletje te bestellen, wordt dat ook maar gedeeltelijk terugbetaald.
Meer nieuws daarover zodra we een beter zicht hebben op de kostprijs!

Lentekriebels

zandbak De lente is duidelijk in ‘t land, maar ‘t lijkt alsof Liesbeth daar lichamelijk nog wat aan moet wennen.
Op 1 mei kreeg ze heel onverwacht een zware epilepsie-aanval. Zo hevig en langdurig, dat de inderhaast opgeroepen weekenddokter besliste de ambulance te bellen om haar naar het ziekenhuis te brengen.
Liesbeth kreeg de voorbije twee jaar geen enkele epilepsie-aanval. Niet meer sedert ze dagelijks medicatie neemt om dat tegen te gaan.
Uit het bloedonderzoek na deze nieuwe aanval bleek dat haar bloedspiegels in orde zijn. Een echte aanleiding was er volgens ons niet. De medicatie verhogen versufte haar totaal, dus zitten we eigenlijk weer op de doseringen van voor 1 mei.
Eind vorige week was ze nog steeds lusteloos en suf.Toen bleek dat ze opeens meer dan 40 graden koorts had, ook midden op de dag. Dus: weer een (andere) weekenddokter, die naast de koortsremmers ook antibiotica voorschreef want haar keel was duidelijk geïnfecteerd.
Ondanks alles zijn we toch samen met Liesbeth naar de Open- De Beweging deur-dag in de Beweging geweest. Een heel gezellige namiddag waarbij het ons vooral plezier deed dat Tieneke (zie eerdere schrijfsels) erg blij was om Liesbeth terug te zien.
Gisteren de plantjes die we in De Beweging aankochten in onze terraspotten geplant. Zo zullen we straks, als al die bloemetjes bloeien, zeker vaak aan jou denken, Tieneke!