Maand: augustus 2007

Al meteen toen Liesbeth werd geboren, was Karl héél erg betrokken. Hij belde de ziekenwagen toen Liesbeth, veel te vroeg, thuis geboren werd. Hij poetste de badkamer die onverwacht als verloskamer dienst had gedaan,…
Hij werd ook de peter van Liesbeth, hielp en helpt dus mee denken over haar heden en toekomst.

Een paar jaar later ging Liesbeth naar school, een gewone school waar ze dus elke dag begeleiding nodig heeft van een “persoonlijk assistent”. Die taak werd (en wordt) voor een gedeelte van de week opgenomen door stagiaires die daarin worden bijgestaan door hun stagejuf. De stagejuf (Mireille) komt regelmatig eens kijken in de klas en thuis hoe het met Liesbeth gaat en aan wat haar specifieke noden zijn.

Van ‘t één kwam ‘t ander en gisteren is de stagejuf, Mireille, getrouwd met de peter van Liesbeth, Karl!
En Liesbeth, zij was er ook bij natuurlijk! Zij mocht zelfs een handje helpen door de ringen te overhandigen. Dus voor één keer mocht ze zelf de “assistent” zijn.

Met het hele gezin en twee assistenten brachten we een gezellige vakantie door in Maredret (in de buurt van Maredsous).
De eerste paar dagen waren héél zonnig en heel warm. Daarna kregen we enkel nog het kwakkelweertje dat zo typisch is voor deze zomer.
En toch was ook dit weer een geslaagde vakantie, want de sfeer was prima en niemand had zin om weer naar huis te gaan. De kinderen vroegen om daar volgend jaar zeker terug te gaan, dus zullen we dat tijdig vastleggen.

Liesbeth, die eigenlijk de weken voor ons vertrek begonnen was om wat langer te slapen (of tenminste in bed te blijven en zich daar rustig bezig te houden), herviel in Maredret weer in haar oude patroon van superkorte nachten. Ze sliep er in een stoffen reisbedje en het gebrek aan ruimte in zo’n bedje zal ook wel mee oorzaak geweest zijn van de minder goede nachtrust. We konden haar daar ook in een eenpersoonsbed leggen op onze kamer, maar omdat ze al zo beweeglijk is geworden hebben we dat niet echt durven doen. Ze zou er zeker uitvallen! Op termijn moeten we toch echt een oplossing vinden voor het “slapen op vakantie”. Een extra groot reisbed of zo. Als iemand van jullie weet waar we daar kunnen aan geraken, geef ons dan gerust een seintje!

Liesbeth genoot van het vele buiten zijn. Wees ook telkens naar de buitendeur om aan te geven dat ze weer op stap wou, of gewoon in de grote tuin spelen. Dat ze nu door heeft hoe ze met haar wijsvingertje kan aanduiden wat ze wil is een grote vooruitgang. Wij kunnen haar nu ook zelf iets aanwijzen. Vroeger keek ze gewoon naar onze vinger, nu heeft ze door dat ze in die richting moet kijken! Ze moet nu alleen nog leren dat haar wijsvingertje gebruiken geen bevel is voor haar omgeving. Want net als toen ze haar eerste smoggebaartjes leerde, vindt ze het evident dat je onmiddellijk reageert op wat ze aanduidt.