Maand: september 2009

Ritmo is de spektakelgroep waar onze Wesly lid van is.
Voor Wesly biedt deze vereniging de structuur (en de vaste regels) die hij nodig heeft. Hij gaat er grààg naartoe, zorgt er ook voor altijd op tijd te zijn voor de repetities, klaagt op tijd en stond eens over de strengheid van Sammy (de groepsleider) maar probeert tegelijk wel altijd alles te doen zoals Sammy dat vraagt.

Vorige woensdag was er hier iets misgelopen met de medicatie van Liesbeth. Per ongeluk kreeg ze door één van de assistenten de middag- én avond-dosis medicatie samen toegediend, waardoor we haar met man en macht moesten wakkerhouden om ervoor te zorgen dat haar lichaam deze zware dosis zonder te veel problemen “verwerkte”.
Niet zo makkelijk bij een kind dat voortdurend indommelt door die zware dosis anti-epileptica én spierverslapper.

Uiteindelijk lieten we haar met Wesly meegaan naar de Ritmo-repetitie in de hoop dat de trillingen van de zware troms (drums) haar zouden activeren. En dat lukte blijkbaar!
Liesbethje genoot van haar bezoek en op de foto die Wesly daar heeft genomen zie je haar met een deel van de Ritmo-leden.

Vorig weekend kregen we een zomers september-weertje. Liesbeth heeft er van genoten, ondanks haar verkoudheid.

Op zaterdag speelde ze in de zandbak. Met zand spelen is geëvolueerd in de loop van deze zomer van met de handjes wat zand pakken en in of naast de bak laten vallen naar gedreven emmertjes vullen (met het scheppertje) en dan de volle emmer in de zandbak gieten.
Ook haar poppenwagen werd weer eens tevoorschijn gehaald.
Daarmee deed ze dan haar wandelingetje door het huis.

Zondag waren we in Meldert op familiebezoek. En ook daar scheen de zon, dus werd dat voor Liesbeth een hele namiddag op de trampoline spelen!

Ook op school loopt alles goed. Behalve dan dat we nu pas ontdekten dat Liesbeth al maanden achterstevoren in haar sta-toestel werd gezet. Niet echt bevorderlijk voor haar knietjes!
We hebben dus weer eens iets bijgeleerd! Als ze een toestel meeneemt naar school zal er in ‘t vervolg een “handleiding” bij zitten!

Maar verder gaat ‘t vertrek naar school elke ochtend gepaard met duidelijke instemming van Liesbeth. Op de foto’s zie je ook wel dat ze ‘t goed heeft in ‘t klasje van juf Chantal. En deugnieterij is er ook in de klas bij! Ze schildert met plezier haar hand in plaats van haar blad papier!

Zondag was Open Monumentendag.
Samen met Marleen Schoenmaekers, één van de vroegere student-assistenten van Liesbeth, gingen we een kijkje nemen.
Nu is Open Monumentendag nooit een voorbeeld van toegankelijkheid, maar toch waagden we onze kans om twee Ronsische kloosters te bezoeken.

Eerst bij “de Broeders” waar we via de grote poort een kijkje namen in de tuin.
Om daarna ook de kapel te kunnen bezichtigen moesten we wel met vereende krachten de rolstoel enkel treetjes op dragen. Toch de moeite waard, want Liesbethje leek gefascineerd door de lichtinval en de smalle hoge ramen. Haar blik was voortdurend op het plafond van de kapel gericht.

Daarna gingen we kijken bij de Zusters aan de overkant. Voor hen was het een extra-druk weekend, want zaterdag openden ze ook al hun Wit-Gele-Kruis-kantoor in onze eigen straat.
Ook bij hen weer wat gesukkel met de rolstoel, tot het zo moeilijk werd dat we Liesbeth er gewoon uit namen en tussen twee van ons in stappen om de tuin door te lopen. Een lieve zuster suggereerde ons om zeker met haar naar de visjes te gaan kijken, maar natuurlijk is het voor Liesbeth onmogelijk met haar minieme visuele mogelijkheden om de goudvissen te zien in de vijver.

Samen met Marleen hebben we nog even iets gedronken op een terrasje vlakbij het station alvorens we weer afscheid namen (Hopelijk duurt het deze keer inderdaad geen twee jaar voor we je terug zien, Marleen!) om dan thuis met het hele gezin te eten.

Precies één week geleden is het nieuwe schooljaar weer begonnen.
Voor Liesbeth kon het allemaal niet rap genoeg gebeuren!
Zij was heel blij om haar school en haar juf terug te zien.

Bovendien blijken een aantal van haar vriendjes van vorig schooljaar ook nu in haar klasgroep te zitten. Ze zijn met zeven in totaal: Andrews, Carole, Marco, Joshua, Matheo, Rafaël en Liesbeth. Voorlopig is er nog een achtste leerling, Wendy, maar het is nog niet zeker dat zij blijft.

Bouchra gaat als vanouds mee naar school als assistent. Ook zij geniet van de hernieuwde contacten.

Over een paar weken zullen we dan nog eens een team-overleg vragen op school, nog eens bekijken of Liesbeth voldoende gebruik maakt van haar hulpmiddelen tijdens de schooldag (niet alleen rolstoel en Kaye-walker, maar ook sta-toestel en touchscreen).

Thuis wordt Liesbeth na schooltijd geassisteerd door Tatiana. Na een volledige schooldag kiest Liesbeth voor een rustig spelletje. Op dit moment hebben verkleed-spelletjes haar voorkeur. Met een hele curverbox vol sjaaltjes en hoofddeksels kan ze zich uren amuseren voor de spiegel.
Natuurlijk blijft het belangrijk om zoveel mogelijk variatie te brengen in haar bezigheden. Dus gaan we Tatiana deze week leren hoe ze de pc kan gebruiken om met Liesbeth te spelen. En op woensdagnamiddagen moet er natuurlijk ook een knutselactiviteit worden ingelast.

Gisteravond had Liesbeth helemaal geen zin in slapen. Tenminste: geen zin in slapen in haar bed!
Zodra ze in de living op de zetel zat met Irene maakte ze duidelijk dat ze daar een kussen onder haar hoofdje wou, en een dekentje om over zich heen te leggen. En dan maar het slaapwel-gebaar maken!
Een uurtje later is ze dan toch weer, op haar eigen vraag, verhuisd naar haar bed en sliep ze meteen in.