Nu ook zelf eten?

zelf eten met de lepel Zaterdag was onze vaste PAB, Sarah, hier als assistente voor Liesbeth. En haar geduld met Liesbeth werd duidelijk beloond!
Sarah let er op dat ze Liesbeth bij het eten van lepel-voeding telkens haar handje op de pols van Sarah doet leggen om zo de beweging met de lepel (van bordje naar mond) aan te leren.
Iets wat nu zijn vruchten afwerpt, want zoals te zien is op de foto slaagt Liesbeth er nu in om zelf enkele happen naar haar mond te brengen.
zelf eten met de lepel
‘t Gekke is dat ze niet wil proberen om een boterham zelf af te bijten. Ze brengt wel een stukje voorgesneden brood naar haar mond, maar de boterham vasthouden en een stuk afbijten wil ze absoluut niet!
Maar misschien dat dat ook nog wel lukt, nu ze er in slaagt om de lepel zelf te gebruiken!

Tuinfeest op school

Gisteren was ‘t echt wel een héél drukke dag!
Feest op school bij Liesbeth, én ’s avonds BBQ op school bij Suzanne!
Tieneke en Dieter Liesbeth zelf was al druk in de weer rond half twaalf! Dieter kwam bij haar op bezoek en ging in de namiddag mee naar het tuinfeest. Dieter is 30 jaar en kreeg een twaalftal jaar geleden een zwaar auto-ongeval. Na een lange tijd in coma is hij vrij goed hersteld. Hij kent ook Tieneke (zie één van de vorige blogs) waarmee hij samen in het dagcentrum De Beweging is.
Na een belegde-broodjes-maaltijd trokken we met z’n allen naar het tuinfeest, waar Tieneke en haar ouders zich ook bij ons voegden. Een leuk weerzien was dat!
Daar hadden de juffen voor verschillende spelletjes gezorgd. Pakjes vissen
Je kon er eendjes vissen waarmee je punten verdiende die je kon inruilen voor speelgoed, of als je liever meteen resultaat had kon je bij jufrouw Corinne pakjes vissen. Verder was er ook een familiespel voorzien waarin verschillende vaardigheden aan bod kwamen.
Soraya, Jeanette, Mireille en Dieter Ook Mireille en dochter Kim (vriendinnetje van Suzanne die tijdens ‘t voorbije schooljaar een spreekbeurt deed in haar klas over Liesbeth) waren ook van de partij. En tot grote blijdschap van Liesbeth kwam ook Soraya (zie eerdere blogs) en haar mama er aan!
Kleuterdiploma 2005-2006 Na heel wat verfrissende drankjes en ijsjes (want de school had duidelijk mooi weer besteld!) kregen de kleuters hun diploma van dit schooljaar door de juffen overhandigd.
Daarna was het tijd om met Liesbethje naar huis te gaan voor verzorging en medicatie, een boterhammetje en …pyama. Ze had duidelijk genoten van haar feest en sliep als een roos deze nacht.

Liesbeth en papa

Liesbeth en haar papa hebben een héél speciale band.
Papa is eigenlijk Liesbeth’s knuffelbeer.
Toen ze nog kleiner was volstond het om Liesbethje rustig te maken dat ze op papa’s lichaam kon leunen. Uren deed ze dat! Daarna begon ze boekjes te kijken met papa. Een tiental boekjes werden dan doorbladerd en bevoeld, en als die allemaal klaar waren begonnen ze gewoon weer opnieuw!
papa en Liesbeth Papa, die als zelfstandig vertaler werkt en op het bovenverdiep zijn kantoor heeft, komt soms even naar beneden om een tas koffie te halen. Al is Liesbeth op dat moment eigenlijk geconcentreerd bezig met therapie of met een spelletje, ze laat onmiddellijk alles vallen en wil bij papa zodra ze hem ziet! Waardoor we soms zelfs truukjes moeten toepassen om te zorgen dat ze niet doorheeft dat papa in de buurt is. ‘t Is immers niet zo plezierig voor degene die haar dan weer een hele poos moet troosten als papa weer de trap op gaat en Liesbeth wenend protesteert omdat “ze in de steek gelaten wordt”.
Waar Liesbeth erg van geniet is de diepe brom die papa met zijn stembanden produceert. Een geluid waarvan ze duidelijk geniet, ondanks haar doofheid. Misschien door de trillingen die het veroorzaakt?
En dan is er natuurlijk ook nog papa’s baard! Zo leuk om aan te voelen dat ze daar vaak héél lang mee bezig is! Een reden om die baard te laten staan, hoewel de andere kinderen en ik dat maar een prikkerige bedoening vinden!

Op schoolreis.

sealife Dinsdag gingen we op schoolreis met de kleuters van de Floreal.
Het is daar al jaren de gewoonte dat ouders of grootouders de kleuters mogen vergezellen tijdens die uitstap.
Wijzelf gaan steeds mee met bijna ons hele gezin!
Toen we ’s morgens uit Ronse vertrokken richting Blankenberghe scheen de zon al. En die bleef eigenlijk de hele dag van de partij!
Rond kwart over tien waren we klaar om met z’n allen Sealife te verkennen.
Liesbeth genoot daar voornamelijk van de felgekleurde aquariums, en ook, en dat is eigenlijk wel grappig, van de lichtbakjes die informatie geven! sealife
Buiten, bij de pinguïns en de otters, was ‘t ook wel prettig. Zeker omdat ze daar door papa op de schouders werd rondgedragen!
’s Middags aten we met z’n allen vlakbij een veilige kinderspeeltuin, waar Liesbeth met veel plezier op de trampoline zat. Hoe meer de andere kinderen sprongen, hoe meer zijzelf werd opgewipt en dat deed ze al schaterend! Tijdens de uurtjes die de kleuters in de speeltuin doorbrachten, genoten wij met de andere ouders en grootouders van het terras. We hoorden daar ook van verschillende mensen dat ze ‘t echt prettig vinden dat hun kinderen (of kleinkinderen) samen met Liesbeth school lopen en dat ze de positieve invloed daarvan ook duidelijk merken bij hun kleuters!
sealife Daarna stond er nog een strandwandeling op het programma, maar omdat strandzand niet echt handig is voor rolstoelen of orthopedische buggy’s, bleven wij op de dijk. Al bij al echt weer een “dag met een sterretje”!

Weekend-activiteiten

Nadenken? Sinds Liesbeth met haar Mini-walker de wereld verkent, wordt ze duidelijk “zelfstandiger”. Ze kijkt niet meer voortdurend achterom om te zien of haar broer, zus, mama, papa of assistent wel in de buurt blijft.
Ze geniet er van om in haar schooltje de speelzaal door te stappen, alle hoeken uit te proberen, de klaslokalen in te lopen. Bij mooi weer (wat er in de voorbije tien dagen niet echt was, maar nu gelukkig weer wél!) is ook de speelplaats een prettig oefenterrein.
Thuis zetten we de beide deuren van haar kamer open, zodat ze met haar Mini-walker rondjes kan lopen door haar eigen ruimte en door de hal.

Tijdens de voorbije dagen was Liesbeth weer eens in de war met
dag en nacht. Feest van Suzanne Wakker worden om drie uur ’s nachts, niet meer inslapen en dan natuurlijk in de namiddag in slaap vallen tijdens haar spel. Wat er dan ook voor zorgde dat ze niet echt in stemming was voor het verjaardagsfeest van zus Suzanne op zaterdag!
Gisteren is haar weekend-assistente, Cynthia, er in geslaagd om haar de hele dag wakker te houden.

We bezochten samen met Liesbeth de Open-Deur-Dag van de Gemeenschapsschool in Oudenaarde, waar we onze stagiaires nog eens terugzagen! Voor Liesbeth was vooral het springkasteel heel aantrekkelijk.

De voorbije nacht sliep ze eindelijk weer eens goed! Deze morgen zat ze zelfs een uur lang heel vrolijk te spelen in haar bed, donsdeken er uit gegooid, kraaiend met de kleine speelgoedjes te prutsen die we vastmaakten aan haar veiligheidshek. Na een uurtje spelen kwam haar assistente er aan, dus werd ze ook uit haar bed gehaald. Maar dit is in elk geval een prettiger start van de dag dan wakker worden en beginnen zeuren om uit bed te mogen!
met Cynthia Deze namiddag was er een plezierig zonnetje, wat ons naar ‘t Muziekbos lokte. Een heel mooi stukje van onze Vlaamse Ardennen is dat toch!
Het bos met zijn spel van licht en schaduw brengt Liesbeth altijd tot rust. Ze geniet er van om allerlei dingen aan te raken: takjes, blaadjes, ruwe boomstammen, …
En morgen staat er al weer een leuke uitstap op de agenda: op schoolreis met alle kleutertjes van de Floreal!