De 
wereld van Liesbeth bestaat vooral uit haar schooltje (dus de juffen en de kleuters), haar therapeuten, haar assistenten, de gezinshulp en natuurlijk haar gezinsgenoten. Soms stellen we ons daarbij de vraag of Liesbeth niet het idee zal krijgen dat ze de enige is met een handicap, de enige met een rolstoel. Om dat te vermijden proberen we haar ook af en toe te laten kennismaken met een andere persoon met een handicap. Zo gaat ze over een tiental dagen ook met ons mee naar de inclusiedag in Sint-Niklaas (zie www.oudersvoorinclusie.be ).
Via 
internet kwamen we een poosje geleden ook in contact met Tieneke (zie bij de PAB-links), een tof meisje met een handicap. Vorig weekend kwam Tieneke bij Liesbeth op bezoek, en maakten ook de beider assistenten kennis met elkaar. En ‘t was echt heel plezierig om te zien hoe het direct klikte tussen Tieneke en Liesbeth (die meestal nogal afkerig is van “nieuwe” mensen). We hopen echt dat ze ook verder regelmatig eens contact met elkaar zullen kunnen hebben. Liesbethje kan best een “tante Tieneke” gebruiken die dan bovendien nog net als zijzelf een rolstoel heeft en allerlei frustraties vast stukken beter kan begrijpen dan wij dat kunnen.
We wachten nu nog op de beloofde informatiefolders die ons per post zouden moeten bereiken over een jeugdclubje voor gehandicapte en niet-gehandicapte kinderen. Liesbeth kan daar zeker ook bij aansluiten, mét haar assistente om haar te helpen bij de verplaatsingen en de spelletjes.
Ook 
hier thuis letten we er echt op dat Liesbeth dagelijks met haar broers en zus kan spelen. Met de hulp van haar assistente kan dat zonder dat het echt belastend wordt voor broers of zus. ‘t Blijft gewoon gezellig, leuk en soms ook heel rumoerig. In de praktijk speelt ze ‘t meest met zus Suzanne. Waarschijnlijk gewoon omdat ‘t allebei meisjes zijn die graag met papier en verf en ook met haarspeldjes en kammen en make-up en spiegels in de weer zijn. Ze kunnen er allebei zo echt van genieten als ze samen bezig zijn!