Wim

Toen Liesbethje ongeveer een half jaar oud was, werd ons (eindelijk) bevestigd dat ze niets kon zien.
Voor ons als ouders riep deze diagnose een heleboel vragen op.

In die periode hoorden we voor ‘t eerst over Wim Tonniau spreken. Een stadsgenoot, Ronsenaar dus, auteur van de website Lichtpunt en vooral een erg charismatische persoonlijkheid die ons probleemloos vertelde over zijn eigen visuele problemen en meteen voorstelde om eens op huisbezoek te komen.
Dat deed hij kort nadien dan ook, samen met zijn echtgenote.
Ik herinner me dat bezoek als een eerste “reddingsboei” die ons werd toegegooid. Een bezoek waarbij we na afloop met nieuwe moed naar de toekomst van Liesbethje keken.

Vandaag kreeg ik via telefoon te horen dat Wim zaterdag is overleden. Nog geen 50 was hij. Een echtgenoot, een vader, een vriend voor veel mensen. Altijd bereid om zich in te zetten voor zijn lotgenoten. Eén van de vele “wachtenden op PAB” ook.

Voor wie doorklikt naar zijn website, lees ook eens één van de gedichten die hij schreef. Mooi en doorleefd!