Heup-operatie

Een tiental dagen geleden vertrok Liesbeth naar het pas officieel geopende kinderziekenhuis prinses Elisabeth om de volgende dag aan beide heupen te worden geopereerd.

Overdag kreeg ze telkens ‘t gezelschap van één van haar assistenten en ‘s nacht was papa de “inslapende ouder”, want van mij werd verwacht om ‘t hier thuis rond te laten draaien. Onze twee kleintjes zijn er nog niet aan toe om hier een aantal uren zonder “moeke Chantal” te zijn. En ook vanop afstand kon ik mijn deel van de zorg voor Liesbeth doen door lekkere hapjes mee te geven, telkens voor schone slaapkleedjes te zorgen (want pyama’s zijn nu een tijdlang onbruikbaar), voor speelgoed te zorgen dat hanteerbaar is in haar liggende positie, enz.
Liesbethje kreeg ook bezoek van Charlotte en familie, van haar meter en van Kitty en genoot daar duidelijk van!

Eén week na de opname in ‘t ziekenhuis (en dus de zesde dag na de operatie) mochten we haar alweer afhalen. Dat vergde enige aanpassing van ons busje! Een matras op de bank achter de bestuurder waarop Liesbeth dan in gestrekte positie, benen wijd open en in ‘t gips, kon vervoerd worden.

Hier thuis ligt ze in haar bed en heeft ze altijd iemand bij zich. Ook de therapie (logo en kiné) is alweer opgestart en ze is duidelijk blij met die afleiding. De eigenlijke verzorging (wassen wondverzorging, enz) wordt gedaan door de thuisverpleging. Bijna buren zijn dat, die thuisverplegers. We hebben elkaar om één of andere reden nooit eerder echt ontmoet maar nu wordt Liesbethje in elk geval prima verzorgd!
Liesbeth vraagt ook regelmatig om haar hond (Chanelle) of de kleine broertjes bij haar te brengen. Echt spelen kan ze natuurlijk niet, maar ze vindt het fijn om hen te zien en elke afleiding is welkom.

Dinsdag gaan we op controle naar het prinses Elisabeth-ziekenhuis. Benieuwd wat ze daar gaan zeggen!