Lentekriebels

De lente is duidelijk in ‘t land, maar ‘t lijkt alsof Liesbeth daar lichamelijk nog wat aan moet wennen.
Op 1 mei kreeg ze heel onverwacht een zware epilepsie-aanval. Zo hevig en langdurig, dat de inderhaast opgeroepen weekenddokter besliste de ambulance te bellen om haar naar het ziekenhuis te brengen.
Liesbeth kreeg de voorbije twee jaar geen enkele epilepsie-aanval. Niet meer sedert ze dagelijks medicatie neemt om dat tegen te gaan.
Uit het bloedonderzoek na deze nieuwe aanval bleek dat haar bloedspiegels in orde zijn. Een echte aanleiding was er volgens ons niet. De medicatie verhogen versufte haar totaal, dus zitten we eigenlijk weer op de doseringen van voor 1 mei.
Eind vorige week was ze nog steeds lusteloos en suf.Toen bleek dat ze opeens meer dan 40 graden koorts had, ook midden op de dag. Dus: weer een (andere) weekenddokter, die naast de koortsremmers ook antibiotica voorschreef want haar keel was duidelijk geïnfecteerd.
Ondanks alles zijn we toch samen met Liesbeth naar de Open- deur-dag in de Beweging geweest. Een heel gezellige namiddag waarbij het ons vooral plezier deed dat Tieneke (zie eerdere schrijfsels) erg blij was om Liesbeth terug te zien.
Gisteren de plantjes die we in De Beweging aankochten in onze terraspotten geplant. Zo zullen we straks, als al die bloemetjes bloeien, zeker vaak aan jou denken, Tieneke!