Vijf dagen per week komt Soraya, gezinshulp via Bond Moyson, enkele uurtjes bij ons. Liesbeth is gek op Soraya en wil haar voortdurend “helpen”.
Vroeger bestond dat “helpen” alleen uit “toekijken”. Nu trekt Liesbeth de wasmand naar zich toe, neemt er iets uit, schudt daar wat mee en gooit het dan in de richting van de (strijkende) Soraya.
Of ze houdt Soraya gezelschap in de keuken en trekt zich dan recht uit haar stoeltje om mee “af te wassen”.
Daar gebruikt Liesbeth bij voorkeur zoveel mogelijk water en schuim bij. Af en toe gaat er natuurlijk eens iets mis. Vandaag is één koffietas gesneuveld en kreeg ik (moeke) een doornatte afwasvod naar me toegegooid. Maar alles bij elkaar is het een heel plezierige activiteit voor Liesbeth.
Na het “helpen” gaat Liesbeth dan vaak zelf in bad met de hulp van Soraya. Zo heeft ze meteen ook weer schone kleertjes aan, wat nodig is na haar “werk” waarbij ze zich nat en vuil maakt.
Verder heeft Liesbeth vandaar uren gespeeld met de woelbakken. Die kent ze ook van in de kleuterklas. De man van haar juf heeft deze voor haar gemaakt en afhankelijk van het moment komen daar telkens andere materialen in terecht. Vandaag kreeg ze bijvoorbeeld een tiental kilo kippenmaïs en wat potjes en schaaltjes en een trechter ter beschikking. Daarmee heeft ze zo enthousiast gespeeld en potjes gevuld en weer leeggemaakt dat de hele vloer bezaaid lag met oranje-gele maïskorrels. Maar gelukkig is dat makkelijk weer op te ruimen.
Deze activiteiten zijn een welkome afwisseling, nu de zomer eind juli opeens lijkt te zijn overgegaan in herfst en elke wandeling moet worden afgebroken door een regenbui.
Ondertussen is Liesbeth al twee melktandjes kwijt en zijn de nieuwe tandjes al een beetje zichtbaar. Het eerste verloren melktandje hebben we nergens weergevonden. Hoogstwaarschijnlijk heeft ze die gewoon ingeslikt. Haar tweede tandje hebben we wel gevonden en dat wordt dus bewaard voor het nageslacht.