Eindelijk…

net na het ziekenhuis Al héél lang geleden sinds er een stukje op deze blog verscheen.
Schandalig eigenlijk, ten opzichte van de vele lezers 🙂
Van meerdere mensen kwamen er dan ook al telefoontjes, berichtjes en e-mailtjes om te vragen hoe ‘t hier loopt.
Hoog tijd dus om toch eens tijd te maken voor een blogstukje!

Liesbeth is nu weer langzaam aan zichzelf aan ‘t worden.
Volgens de dokters in Gent is de operatie prima geslaagd.
Een tiental dagen geleden mochten we het gips laten verwijderen.
We hadden verwacht dat dat voor Liesbeth een enorme opluchting zou zijn, maar het omgekeerde was waar!
na het ziekenhuis weer logo Zonder gips bleek ze heel veel pijn te hebben.
Zelfs nu nog trekt ze een grimas bij bepaalde aanrakingen of verplaatsingen.
Haar knietjes buigen lukte al helemaal niet, waardoor het nog dagen geduurd heeft voor ze weer even in haar gewone rolstoel kon zitten.
Nu lukt dat wel al, dus kan ze alweer een wandelingetje maken in de buurt.
Steunen op haar beentjes mag ze pas vanaf volgende week. Pas dan kan de echte revalidatie beginnen en zullen we haar weer vertrouwen moeten leren krijgen om rechtop te staan, te stappen (met hulp of k-walker), enz.
In de jacuzzi zitten lukte alweer toen ze enkele dagen gipsvrij was. Maar wel zonder de kleine broertjes want die zijn een beetje te wild en duwen tegen of zitten op haar benen kan ze nog niet aan. De jacuzzi wordt dus tijdelijk beurtelings gebruikt door Liesbeth met assistent en de broertjes met Wesly.

gips weg, dus weer in de jacuzzi In deze periode van ziekenhuis en herstel thuis en nu met de revalidatie in ‘t vooruitzicht bleek nogmaals dat betrouwbare assistenten van heel groot belang zijn voor Liesbeth en ook voor de rest van ons gezin. Want als mama de assistent die niet is komen opdagen moet vervangen, wie speelt dan met de kleintjes of maakt wat lekkers te eten of doet de boodschappen? En ook onze grote pubers hebben nog nood aan aandacht en tijd!
Een kloon van assistente Bouchra maken zou de beste oplossing zijn, maar daar zijn we nog niet in geslaagd. Dus hebben we in heel korte tijd enkele assistenten gehad hier waarbij al zeer vlug bleek dat ze er bijna even vaak niet waren als wel. Vanaf deze week werkt Tatianna hier terug. Ze is hier vroeger al eens gestart maar is toen door omstandigheden moeten stoppen. Hopen maar dat deze keer de assistentie voor een langere periode verzekerd is!

3 Antwoorden op “Eindelijk…”

  1. allé, blij te lezen dat het beter gaat met Liesbeth! Nu nog terug op de beentjes steunen en staan… ze heeft nog een lange weg te gaan; maar als je ziet dat het de moeite loonde, is het het waard van te laten opereren hé!
    groetjes

  2. Ben blij te lezen dat de operatie geslaagd is. Nog een beetje geduld en Liesbethje zal terug op haar beentjes kunnen staat. Het moeilijkste is hopelijk achter de rug, maar een revalidatie is ook niet te onderschatten voor haar hé Chantal…
    Veel moed en het beste voor jullie allen,
    Lieve groetjes,
    Jean en Yvette

  3. jammer te lezen dat het zo moeilijk is om betrouwbare assistenten te vinden.
    Ikzelf werk als assistent en hoor ook van de ouders dat het zo moeilijk is, om betrouwbare mensen te vinden.
    Ik kan niet begrijpen dat mensen zomaar niet komen opdagen. Dat doe je toch op een andere job ook niet?
    alvast veel succes in de toekomst… binnenkort hou ik jammergenoeg op met assistent zijn… mss in de toekomst bij jullie?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.