Twee maanden vakantie!
Voor Liesbeth die héél erg op haar structuur gesteld is niet echt een cadeau.
Het liefst zou Liesbeth elke week gewoon hetzelfde ritme hebben.
Maandag naar school gaan en na school nog naar de zwemclub en daarna door de logopediste al worden opgewacht thuis, en als toemaatje nog pannenkoeken of koffiekoeken eten in plaats van de gebruikelijke broodmaaltijd.
Dinsdag na schooltijd zowel kinesitheraphie als logopedie, véél boterhammen eten en lekker genieten van een uitgebreid bad.
Woensdag maar een halve dag school, dus thuiskomen en warm eten, als ze geluk heeft nog een kine-beurt, wat frutselen en spelen met de assistente, een wandeling als ‘t weer het toelaat of uren in de jacuzzi tijdens de warmste helft van ‘t jaar, het dagelijkse badritueel en avondmaal, en dan blij gaan slapen omdat het de volgende dag weer een lange schooldag wordt!
Donderdag en vrijdag verlopen al even gestructureerd, in beide gevallen is er normaal ook kine voorzien wat Liesbeth meestal erg leuk vindt.
Het weekend is dan vaak het ‘moeilijkere’ deel van de week, want die dagen zijn wat minder voorspelbaar. Maar meestal slagen we er toch wel in om ook die dagen vlot te laten verlopen voor Liesbeth.
Maar die lange zomervakantie, al voorafgegaan door wat dagen schoolvrij (evaluatiedagen), ik denk dat ze dat echt aanvoelt als een torenhoge berg!
In de voorbije zomer vertrok ze een 10-tal dagen op kamp met Kazou naar Maasmechelen, vergezeld van haar pleegbroer Wesly. Haar allereerste kamp en dat viel héél goed mee!
Toen ze terugkwam was ‘t wel even schrikken voor haar, want haar kamer beneden was eigenlijk onbruikbaar. Daar lag het materiaal opgestapeld waarmee ons hele stadstuintje, tot dan toe meer een woestenij dan een tuin, werd omgetoverd in een toegankelijk en functioneel terras.
Tijdens de werken was het onmogelijk om de jacuzzi te gebruiken. Dus dat was wel even slikken voor Liesbeth.
Eind juli lag de volledige terrasvloer er, én de tuinmuren waren al voorbereid op de bekleding die ze in augustus zouden krijgen.
Voor ons hele gezin brak er nu een pauze aan! Net als de vorige jaren gingen we weer een week naar zee.
Extra leuk voor Liesbeth, zo’n reeds bekende vakantiewoning. Zodra ze daar aankomt merk je dat ze alweer heel snel haar draai vindt.
Niet altijd écht mooi weer aan zee, maar zeker goed genoeg om dagelijks een groot deel van de dag buiten te zijn. Heel wat dijkwandelingen in Nieuwpoort en natuurlijk de gebruikelijk ritten met de go-carts.
En Plopsaland als extraatje! Niet dat Liesbeth echt op die attracties gaat. Toen ze jonger was deed ze dat héél graag. Maar sinds een paar jaar is ze bang in de meeste attracties, dus geniet ze maar van kijken naar al het jong geweld (de pleegbroertjes!).
Na die week aan zee waren de batterijen voor iedereen weer opgeladen. Liesbeth had nog sportkamp in Herzele op haar programma staan én ze kon ook naar het nieuwe initiatief in Oudenaarde, een vakantiespeelplein voor kinderen met een beperking. Even leuk als naar school gaan, bleek.
Ondertussen werd er hier thuis verder gewerkt om van onze tuin een paradijsje te maken. De muren werden bekleed met thermowood en er kwamen twee overkappingen, ééntje om als lounge te gebruiken en een andere om een lange tafel met stoelen te herbergen. Een tafel in graniet, met dikke ‘zuilen’ in plaats van ‘poten’, zodat Liesbeth met de rolstoel zelf een plaats kan kiezen. En de jacuzzi, die kreeg wel ook een nieuw plaatsje. Nu achteraan in plaats van vlak bij de kamer van Liesbeth. Maar omdat er ook een rolstoelhelling voorzien werd, want in Ronse zit je altijd wel met hoogteverschillen, is dat geen probleem!
Dat zomeren viel dus al bij al nog goed mee dit jaar!