De tweede helft van de vakantie zit er al bijna op.
Voor Liesbeth was die deels gevuld met de vakantieopvang in Give us a break. Nog steeds een mooie daginvulling voor haar, ééntje van het soort waarnaar ze ’s morgens nooit snel genoeg kan vertrekken!
Ook haar jongste pleegbroertje gaat naar Give us a break als hij thuis is. Hoewel zijn gedrag (door zijn beperking) ook daar soms erg heftig is, vertrekt hij ook elke ochtend met ‘goesting’! Chapeau voor onze monitoren die elke dag opnieuw klaarstaan voor een 20-tal kinderen met uiteenlopende handicaps.
Liesbeth kan ook best genieten van ‘kleine’ dingen, een fijne wandeling, een terrasje, gaan shoppen met een assistent of om brood gaan met de papa.
Ze houdt dan wél heel goed in ’t oog of alles goed verloopt!
Net voor we er nog eens een vijftal dagen tussenuit gingen richting onze Vlaamse kuststreek koos Liesbeth wie Noor zou vervangen als vaste assistent. We hadden eerder al een contract gemaakt met een sollicitante uit de buurt die echter, toen de startdatum (1 augustus) er was, gewoon niet kwam opdagen. Gelukkig konden we nog beroep doen op een aantal studenten om de assistentielijst van augustus op te vullen! En de vacature stond meteen weer online en leverde al meteen wat sollicitatie-e-mails op! Liesbeth (en wij) hebben daar een aantal mensen van gezien in de eerste 10 dagen van augustus, maar zodra Liesbeth met een mannelijke kandidaat-assistent, Daniel, kennismaakte was het voor haar beslist. Daniel is dus deze week gestart!
Na de schroeiend hete dagen in juli waren we bijna opgelucht dat het wat minder warm zou zijn tijdens onze dagen aan de kust.
Liesbeth maakte er kennis met de geneugten van de kusttram. Viel écht in de smaak! Zelfs gewoon een ritje heen en weer van Westende naar De Panne bleek een geschikte uitstap voor haar! Ook de zandsculpturen in Oostende stonden weer op ons lijstje. Jammer genoeg dit keer minder ’toegankelijk’ voor rolstoel dan andere jaren. Normaal ligt er een rolstoelpad in elke ‘gang’, nu waren er duidelijk hiaten. En met de gewone rolstoel door het zand ploeteren lukt écht niet! Het toilet gebruiken was ook een haast onmogelijke opgave voor Liesbeth en assistente.
In het Kursaal van Oostende liep een tentoonstelling over FC De Kampioenen. Daar werden we prima geholpen om met rolstoel binnen te geraken en kregen we voorrang om een handtekening van de tekenaar van de stripreeks te bekomen. Ook een aangepast toilet was voorzien. Beide uitstappen waren ook deze keer weer prima geregeld door Karine van Rap op Stap Ronse.
Omdat het hier maar om een 5-tal dagen weg-van-huis ging ben ik zelf eigenlijk heel lui geweest! Geen enkele dag gekookt! Wat niet wil zeggen dat we niet lekker hebben gegeten! Met Liesbeth uit eten gaan lukt écht goed! Ze blijft gewoon flink aan tafel zitten, ook als we een poosje moeten wachten! Alleen toen de vlammen tot bijna tegen het plafond klommen bij een etentje met Japanse show-cooking schrok ze toch wel heftig en dook ze meteen weg achter een assistente! Goede reflexen dus!
Deze laatste augustusdagen geniet Liesbeth nog zoveel mogelijk van de jacuzzi. Dat blijft immers ‘genieten’. Ik deel hier nog de link naar een youtube-filmpje waarin Liesbeth jullie toont hoe ze, met wat geduld, bijna zelfstandig in de jacuzzi kan stappen!
Over een paar dagen is de zomervakantie gedaan en ziet Liesbeth haar klasgenoten in Bernardusdriesprong weer terug. Maar eerst nog even genieten!