De zomervakantie is alweer bijna halfweg. Na ons verblijf in Frankrijk waren we eerst wel even zoet met valiezen leegmaken, wassen en alles weer opbergen. Een week weg gaan met een gezin als het onze is immers telkens een hele verhuis!
Give us a break is ook weer opgestart half juli en dat werd voor Liesbeth weer echt genieten. Voor onze jongste pleegzoon liep het soms wel wat moeilijker. Hoewel hij heel graag naar GUAB gaat heeft hij moeite met het verwerken van de vele prikkels. Dat uit hij dan ook in zijn gedrag waardoor hij het werk van de monitoren niet altijd makkelijk maakt! Gelukkig voor hem was hij tijdens de (alle records gebroken!) véél te warme dagen van vorige week op auti-kamp (Jomba) aan zee. Dat scheelde toch een paar graden.
De hittegolf begon gelukkig pas nà de 18de verjaardag van Liesbeth zodat we die toch nog gezellig buiten konden vieren met wat vrienden.
Liesbeth genoot, dat is zeker! Tegen de avond werd het haar blijkbaar toch een beetje te veel en ze sloot de dag af met een epilepsie-aanval.
De vele cadeautjes die ze kreeg, daar heeft ze nog een hele poos geniet van! Ze kiest elke dag welk geurtje ze op wil, laat om de paar dagen haar nagels in een ander kleurtje zetten én speelt heel graag met haar (speelgoed!) vissen.
Omdat in de voorbije week élke manier om verkoeling te vinden welkom was werd voor de vissen van Liesbeth een “vijver” gekocht waarmee haar tafel een watertafel werd. Een kleine ‘zandschelp’ bleek het juiste formaat te zijn voor haar ronde tafel en de rand was net niet te hoog om er vanuit de rolstoel goed aan te kunnen.
Dat zorgde ondertussen voor uren speelplezier, dus zeker geen miskoop!
In deze periode van het jaar zijn we vaak onderweg om één van de kinderen naar de vertrekplaats voor een kamp te brengen of hen daar na afloop weer op te halen met zakken vol vuile was.
Zo waren we vorige zaterdag in Dendermonde en maakten we van de gelegenheid gebruik om bij Diane en Edmond langs te gaan. Zij hebben een heerlijke tuin met een grote vijver, een tuin waar je uren naar kan kijken. Omdat we allemaal toe waren aan wat koelte en vooral wat zuivere lucht was zelfs de fikse regenbui niet in staat ons binnen te jagen. Maar onder een afdak en met het geluid van de regen werd het een gezellige namiddag!
Diane nam alle tijd om Liesbeth te laten kennismaken met haar paard, Maureen. Liesbeth genoot. Zij is dol op dieren maar honden en paarden zijn toch wel echt haar favorieten. En Maureen…. die liet dat allemaal gebeuren. Bleef rustig bij de vaak onverwacht heftige bewegingen van Liesbeth die zeker als ze opgewonden is duidelijker haar spasticiteit toont.
Deze ochtend kon Liesbeth niet wachten om weer te kunnen vertrekken naar Give us a break! Vooral omdat we er vorige week voor kozen in samenspraak met de dokter om haar tijdens de heetste dagen thuis te houden, bang voor een volgende epilepsie-aanval, kon het deze ochtend niet snel genoeg gaan voor Liesbeth.
Ik ben er vrijwel zeker van dat de GUAB-monitoren het gebaar voor ‘paard’ vandaag wel minstens tien keer zullen kunnen zien! Liesbeth gebruikt daarvoor het Sesam-gebaar (de Waalse tegenhanger van smog): een vuist met twee opgestoken vingers naast haar hoofd, een overblijfsel van haar lagere schoolperiode in Lessines.