Dank zij Suzanne, die dit weekend eens “grote kuis” heeft gedaan in de vele CD-roms op en rondom de kindercomputer, is er een schijfje te voorschijn gekomen met oude foto’s van Liesbeth.
Eerst nog enkele foto’s die werden genomen in het UZ van Jette, waar ze de eerste periode van haar leven verbleef op de afdeling Neonataal.
Daarna ook de foto’s van de eerste dagen thuis. Ik kon me niet meer herinneren dat we die foto’s genomen hebben, dat daar de tijd voor was! Die eerste weken thuis waren immers gevuld met heel moeizaam proberen om haar te voeden (met een pipetje dat eigenlijk bij een flesje neusdruppels hoorde) en dan weer borstvoeding “af te tappen” om de productie vooral lang genoeg op gang te houden. Een eindeloze voorraad flesjes vulde uiteindelijk onze diepvriezer. Liesbethje dronk maar net genoeg om te overleven in die eerste tijd. De voedingen namen het grootste deel van de dag in beslag, want ze kon maar heel moeizaam slikken.
In haar babykleertjes, allerkleinste maatje, verdronk ze gewoon (ze was toen twee maanden oud) tot we via de schoonzus van papa Andrew op het idee kwamen om poppenkleertjes aan te schaffen.
Op de laatste foto, van een ander teruggevonden schijfje, zie je Liesbeth op haar doopdag, net een jaar oud. Het oudemannetjes-gezichtje is ze kwijt na dit eerste moeilijke levensjaar dat ik me vooral herinner als een jaar van overleven en voortdurend stimuleren.
Als je Liesbeth vandaag ziet, een uit de kluiten gewassen kleuter, lijken dit wel echt foto’s uit de oude doos!