Vorige week overleed, onverwacht, nonkel Jef.
Voor hemzelf misschien een geluk, want hij was de voorbije maanden héél verward geworden.
Voor ons, gezien hij kinderloos was, een noodzaak om om onze koppen samen te steken met een aantal nichten en neven en samen alle noodzakelijke regelingen te treffen.
Zoiets gaat aan ons Liesbethje volledig voorbij. Hoe leg je dat uit met SESAM-gebaren?
Liesbethje zelf heeft de windpokken.
Vorige zaterdag kwamen de eerste blaasjes opduiken. Haar grootste frustratie is niet de jeuk, want die schijnt ze met behulp van wat fenistil-druppeltjes redelijk goed te verdragen. Maar het feit dat ze niet naar school mag zorgt geregeld voor een zeur-bui!
Gelukkig heeft ze haar assistenten om haar te helpen de dagen door te komen op een prettige manier. Alle zorg-kwaliteiten van Bouchra komen nu wel erg van pas! En ook Saskia, die nieuw is, trekt zich prima uit de slag.
Vrijdagavond mag Liesbeth (voor ‘t eerst) bij haar meter en peter gaan slapen. Dat was al een poosje beloofd en het komt nu wel goed uit dat we dan zaterdag onze handen vrij hebben voor de rouwdienst in ‘t Waasland.
Voor Liesbeth zal ‘t een avontuur zijn om bij Mireille en Karl te slapen. Een lange nacht zal ‘t wel niet worden! Maar dan kunnen ze vanaf een uur of vier met Liesbeth tussen hen in nog wat “soezen”. Overdag gaan de assistenten dan naar daar, zodat ze Liesbeth op de gewone manier kunnen helpen.
Ondertussen is Charlotte, Liesbeth’s grote vriendin, op kamp geweest met haar klas. Ook dat is prima verlopen! “Ja,ja, ‘t was leuk!!!” zegt Charlotte zelf. Ze worden groot, onze kinderen!